Конец + радиоволна - Дельфин

Его стены рыдали, смотря на алый закат

Его узкое небо стало ближе к земле

И крупинками снега, прикоснулось ко мне.

Словами легче свинца, мощным выстрелом в грудь

Бесконечность кольца ты смогла разомкнуть

Тебя хотел я простить, только в пулях был яд

И чтобы вечно любить, я погиб час назад

По асфальту вода зеркалами глубин

Кто забыт тот всегда остается один

И уходит обернувшись в покрывало мечты

С головой окунувшысь в океан пустоты

Все то что было твоё, все то что будет тебе

Все то что хочешь еще, то достанется мне

Солнца теплого голод — бесконечная грусть

Конарейкой на холод выпуская, смеюсь

Припев:

Радиоволна … через стены, даль

Донесёт до тебя мою печаль …

Мой город тонет в печали

Я погиб час назад

Его стены кричали

Смотря на алый закат

Его узкое небо

Стало ближе к земле

И крупинками снега

Прикоснулось ко мне

Припев:

De muren snikten, kijkend naar de scharlaken zonsondergang

Zijn smalle lucht is dichter bij de aarde gekomen

En sneeuwkorrels raakten me.

Woorden zijn lichter dan lood, een krachtig schot in de borst

Je was in staat om de oneindigheid van de ring te openen

Ik wilde je vergeven, alleen zat er gif in de kogels

En om voor altijd lief te hebben, stierf ik een uur geleden

Op het asfalt weerspiegelt water de diepten

Wie vergeten wordt, blijft altijd alleen

En bladeren gewikkeld in een deken van dromen

Met je hoofd in de oceaan van leegte gedompeld

Alles wat van jou was, alles wat voor jou zal zijn

Alles wat je meer wilt, dan krijg ik

Zon warme honger - eindeloos verdriet

Als ik een kanarie in de kou loslaat, lach ik

Refrein:

Radiogolf ... door de muren, ver

Zal mijn verdriet naar je toe brengen...

Mijn stad verdrinkt in verdriet

Ik stierf een uur geleden

De muren schreeuwden

Kijkend naar de scharlaken zonsondergang

Zijn smalle lucht

Dichter bij de grond gekomen

En sneeuwkorrels

raakte me aan

Refrein: