Skywards - Dark Tranquillity

Cast out from a world of selfdeceit

In senseless fear of denial

Forgive the others indifference

And on paths of wisdom trait

In grief thou shalt not wander

With hopefilled heart now walk

Do not fear the slow proceeding

Fear only the stillness of invention

Mocking words and actions a defeat

For intellect and mind

Saveth me for I know not how

To break free from these chains of scorn

Oh I wonder how can I turn the sense of doubt

In the minds of them all

Our needs are depending in images in life

And the more you agree in the far more they ask

I am an outcast but I am free to speak

The words from my heart

And when I know the secrets

In the minds of the weak

I shall return and be grateful

For the lessons learned from the past

Hear me, See me

I am now forever one with myself

I sense the forces that deep within me burn

I smell remains of fear forever gone

I feel now comfort with who I have to be

Now is the time for retributive thoughts

To be content is happiness

Not the overflow of material things

That we seek to make a stand

In this era of greed and self-inflicted

Pain in the shape of disappointment

Do not fear the slow proceeding

That’s all I ask of thee

What lies ahead you will never know

So come prepared

Oh I wish for thee to see the vast plains

And the field, The open seas, The wailing trees

The treasures of my kingdom

Reach the level of understanding now

Exploring, Considering the actions of the past

On a journey forever

Still you’re in the water struggling

While I clasp the skies

Can you see the lifeblood dripping

From the cheek of everscorn?

Yes I can!

I am an outcast but I am free to speak

The words from my heart

And when I know the secrets

In the minds of the weak

I shall return and be grateful

For the lessons learned from the past

Hear me, See me

I am now forever one with myself

Verdreven uit een wereld van zelfbedrog

In zinloze angst voor ontkenning

Vergeef de anderen onverschilligheid

En op paden van wijsheidseigenschap

In verdriet zul je niet dwalen

Loop nu met hoopvol hart

Wees niet bang voor het langzame proces

Vrees alleen de stilte van de uitvinding

Bespotten van woorden en daden een nederlaag

Voor intellect en geest

Redt me, want ik weet niet hoe

Om los te komen van deze ketenen van minachting

Oh, ik vraag me af hoe ik het gevoel van twijfel kan veranderen?

In de gedachten van ze allemaal

Onze behoeften zijn afhankelijk van de beelden in het leven

En hoe meer je het ermee eens bent, hoe meer ze vragen

Ik ben een outcast, maar ik ben vrij om te spreken

De woorden uit mijn hart

En als ik de geheimen ken

In de geest van de zwakken

Ik zal terugkeren en dankbaar zijn

Voor de lessen uit het verleden

Hoor mij, zie mij

Ik ben nu voor altijd één met mezelf

Ik voel de krachten die diep in mij branden

Ik ruik resten van angst voor altijd weg

Ik voel me nu op mijn gemak bij wie ik moet zijn

Dit is de tijd voor vergeldende gedachten

Tevreden zijn is geluk

Niet de overvloed aan materiële dingen

Dat we proberen een standpunt in te nemen

In dit tijdperk van hebzucht en zelfverminking

Pijn in de vorm van teleurstelling

Wees niet bang voor het langzame proces

Dat is alles wat ik van je vraag

Wat je te wachten staat zul je nooit weten

Dus kom voorbereid

Oh, ik zou willen dat je de uitgestrekte vlaktes zou zien

En het veld, de open zeeën, de jammerende bomen

De schatten van mijn koninkrijk

Bereik nu het niveau van begrip

Verkennen, rekening houdend met de acties uit het verleden

Voor altijd op reis

Toch worstel je in het water

Terwijl ik de lucht vasthoud

Zie je het levensbloed druipen?

Van de wang van Everscorn?

Ja dat kan ik!

Ik ben een outcast, maar ik ben vrij om te spreken

De woorden uit mijn hart

En als ik de geheimen ken

In de geest van de zwakken

Ik zal terugkeren en dankbaar zijn

Voor de lessen uit het verleden

Hoor mij, zie mij

Ik ben nu voor altijd één met mezelf