Of Chaos and Eternal Night - Dark Tranquillity

This is a tale long to live but alas so short to tell

By the wind and by time, by everything that flees

A torment of my liking: exploring extremes

All thoughts secluded as fear stalks its blooded soil

In the winding path where a chain now rattles

With links merely death can break

Stains of pride — derelict

In feverish visions of agonising light

Pulsating rhythms unpure

So pound the drum and strike the chords of chaos

So scream out to the skies:

Of Chaos and Eternal Night

Never is the dark any threat to my existence

Comforting ravens claws grip the stars that fell tonight

THe stealth of infinite beauty

Nevertheless heaven fell tonight

Racing along with the strangled teardrop

Life’s elixir in benevolent lust

Slit open the throat that is virtue

Let fire ravage its caverns with joy

Ardent but silent in twilight resigned

Delivered from virtue in vehement plight

Yet ask not of your vanity

(The hooved agitator in your creed)

To let loose all the stars of heaven

Stray across the vault your seed

Concealed cravings must through fulfilment be broken

Hide no longer behind the veil of unconvincing lies

So pound the drum and strike the chords of chaos

So scream out to the skies

Of Chaos and Eternal Night

I’ve seen fires waving patterns

Forging ornaments — hidden from a world of distress

Grace through hatred

Of Chaos and Eternal Night

In shadows now vengeful waiting out your bitter foe

The mirror distorts

Sinful is the perceiving eye

Tearless in nondescript form

Scarlet secrets tell of nightmarish fear

Illusions that speak of endless night

A venture in terms of one hazardous journey

Into Chaos and Eternal Night

Deliver me from virtue

Hidden no more beneath tender veil of lies

And let 'em all out;

Unseen and sinful

… Of Chaos and Eternal Night

Dit is een lang verhaal om te leven, maar helaas zo kort om te vertellen

Door de wind en door de tijd, door alles wat vlucht

Een kwelling naar mijn smaak: extremen verkennen

Alle gedachten afgezonderd terwijl angst zijn bloedige bodem besluipt

In het kronkelende pad waar nu een ketting rammelt

Met links kan alleen de dood breken

Vlekken van trots — vervallen

In koortsachtige visioenen van kwellend licht

Pulserende ritmes onzuiver

Dus sla op de trommel en sla de akkoorden van chaos aan!

Dus schreeuw het uit naar de hemel:

Van Chaos en Eeuwige Nacht

Nooit is het duister een bedreiging voor mijn bestaan

Troostende ravenklauwen grijpen de sterren die vannacht zijn gevallen

De stealth van oneindige schoonheid

Toch viel de hemel vanavond

Samen racen met de gewurgde traan

Levenselixer in welwillende lust

Snijd de keel open die deugd is

Laat vuur zijn grotten met vreugde verwoesten

Vurig maar stil in de schemering ontslag genomen

Verlost van deugd in heftige benarde situatie

Maar vraag niet om uw ijdelheid

(De hooved agitator in uw credo)

Om alle sterren van de hemel los te laten

Verdwaal over de kluis uw zaad

Verborgen verlangens moeten door vervulling worden doorbroken

Verberg je niet langer achter de sluier van niet-overtuigende leugens

Dus sla op de trommel en sla de akkoorden van chaos aan!

Dus schreeuw het uit naar de hemel

Van Chaos en Eeuwige Nacht

Ik heb golvende patronen van vuur gezien

Ornamenten smeden — verborgen voor een wereld van nood

Genade door haat

Van Chaos en Eeuwige Nacht

In de schaduw nu wraakzuchtig wachtend op je bittere vijand

De spiegel vervormt

Zondig is het waarnemende oog

Tranenloos in onopvallende vorm

Scarlet-geheimen vertellen over nachtmerrieachtige angst

Illusies die spreken van een eindeloze nacht

Een onderneming in termen van één gevaarlijke reis

In chaos en eeuwige nacht

Verlos mij van de deugd

Niet meer verborgen onder een tedere sluier van leugens

En laat ze er allemaal uit;

Ongezien en zondig

... Van Chaos en Eeuwige Nacht