A Bolt of Blazing Gold - Dark Tranquillity

A bolt of blazing gold

Lifted from the horizon’s edge

Another radiant dawn sends new hope

Avowed my hearty pledge

My yearning to be part

Of nature’s truthful solitude

Of wisdom’s inner light

That shines in mystic multitude

The guiding source within

So few of us will ever know

And few will ever climb

The great world-tree from which we’ve grown

But those who seek will find

The rhythm that vibrates high and far

And rearrange the cosmic threads

The pattern of the Weave of Stars

A bolt of blazing gold

A sunfire in zenith hurled

Oh, wingless skydancer

Rejoiced upon the warmth unfurled

What wonders do you hold ensnared

With your mighty heart?

What secrets may be mine

To brother-share as we depart?

Of richest emerald forged

My soul still rises, longingly

From inferno’s winding caverns

Through dark air soaring, restlessly

If silence was enough!

No words can grasp my starkest thoughts

No language known to man

Portrays my naked sentiment

A bolt of blazing gold

Swallowed by the waveless sea

The ocean-winds set sail

In breeze towards their destiny

On solarbeams they rode

White sea-gull-wings in harmony

For a moment’s startling glimpse

A sienna-burnt tranquility

Oh father of the coloured sky

Unwear thy robe of shadowhood

Let nature’s soul once clash again

'Neath blooming glades of goldenwood

We’re the ones who seek

To dance to fallen serenades

The magic hymns of gold;

As softly sung, the sunlight fades

…Away

Of richest emerald forged

My soul still rises, longingly

From inferno’s winding caverns

Through dark air soaring, restlessly

If silence was enough!

No words can grasp my starkest thoughts

No language known to man

Portrays my naked sentiment

A world of silent stone

As frozen in the nightly sky

In heaven’s dark recesses laid

No living soul draws nigh

For seconds all is still

No moonlight heaves throughout the dark

Nor do the heavens breathe

No dryads wreathe within the dark

Within my dark domain…

Een bliksemschicht van goud

Opgeheven vanaf de rand van de horizon

Een nieuwe stralende dageraad zendt nieuwe hoop

Mijn hartelijke belofte gedaan

Mijn verlangen om deel uit te maken

Van de waarheidsgetrouwe eenzaamheid van de natuur

Van het innerlijke licht van de wijsheid

Dat schittert in mystieke veelheid

De leidende bron binnen

Zo weinigen van ons zullen het ooit weten

En weinigen zullen ooit klimmen

De grote wereldboom waaruit we zijn gegroeid

Maar wie zoekt zal vinden

Het ritme dat hoog en ver vibreert

En herschik de kosmische draden

Het patroon van de Weave of Stars

Een bliksemschicht van goud

Een zonnevuur in zenit geslingerd

Oh, vleugelloze skydancer

Verheugd over de ontplooide warmte

Welke wonderen houd je verstrikt?

Met je machtige hart?

Welke geheimen kunnen van mij zijn

Om te delen als we vertrekken?

Van de rijkste smaragd gesmeed

Mijn ziel gaat nog steeds verlangend omhoog

Van de kronkelende grotten van het inferno

Door donkere lucht zwevend, rusteloos

Als stilte genoeg was!

Geen woorden kunnen mijn meest grimmige gedachten bevatten

Geen taal bekend bij de mens

Geeft mijn naakte gevoel weer

Een bliksemschicht van goud

Opgeslokt door de golfloze zee

De oceaanwinden zetten koers

In een wind op weg naar hun bestemming

Op zonnestralen reden ze

Witte zeemeeuwvleugels in harmonie

Voor een moment van opzienbarende glimp

Een sienna-verbrande rust

Oh vader van de gekleurde lucht

Ontdoe uw mantel van schaduwschap

Laat de ziel van de natuur nog een keer botsen

'Neath bloeiende open plekken van gouden hout'

Wij zijn degenen die zoeken

Om te dansen op gevallen serenades

De magische hymnen van goud;

Zoals zacht gezongen, vervaagt het zonlicht

…Weg

Van de rijkste smaragd gesmeed

Mijn ziel gaat nog steeds verlangend omhoog

Van de kronkelende grotten van het inferno

Door donkere lucht zwevend, rusteloos

Als stilte genoeg was!

Geen woorden kunnen mijn meest grimmige gedachten bevatten

Geen taal bekend bij de mens

Geeft mijn naakte gevoel weer

Een wereld van stille steen

Als bevroren aan de nachtelijke hemel

In de donkere nissen van de hemel gelegd

Geen levende ziel nadert

Een paar seconden is alles stil

Geen maanlicht deint in het donker

Noch ademen de hemelen

Geen dryaden in het donker

Binnen mijn donkere domein...