Crimson Winds - Dark Tranquillity

Force of anger, Mordant senseless wrath

Manifold is the Terminus of oneself

Invocate ye lord of the Left-behinds

Preserve a seat for the weakened minds

Reserving that limpid yet so used

Veil of deceiving hostility

Close now is the threshold of insanity

Neverending force of hatred

Fear, them darkened spheres

Deprecated existence, Manifest of darkness be

Manifest for unspeakable actions

Fire sermons to condemn those fallen

Fallen from pride, fallen from the manger

Father, lend to me thy wisdom, Thy wisdom of old

Now all is clear:

«Pierce the side of the neverending blindness

Then thereby be it stated in the name of the forgotten

Father of Light, Father of Darkness

-I will not implore to no master of thine!»

Everflaming

Intemperate malice in the extreme

Forms are twisted, Everfalling

Crescent skies, the wait, The calling

Eyes unseeing, Stars rearrange

Tears of our blood running from the runes

Misgivings fall silent

Excitement stir up the spheres

My sweet Norderland

To reap the fields of ignorance and lies

Trails of omission swept away

Never be found again

Release of agony

So Hebulous, yet ominous is the Terminus

Flames of Hatred burn me

Firesoul — Hear me, Blinded fool

-Take heed to the forgotten twilight

Now kneel to the omniscient twilight

Crimson Winds, Ornaments in the dark

The weep of pain, Drowned by tears

Drowned by tears of Northerly blood

Runes of force

Fulfillment of a sombre ordeal I know

«Pierce the side of the neverending blindness

Then thereby be it stated in the name of the forgotten

Father of Light, Father of Darkness

-I will not implore to no master of thine!»

Everflaming

Everlasting lust for wisdom and for solitude

Coming of dawn, Knowledge in the image of flesh

Unbridled to the world I wander now

Light cast upon this place of mysteries

Truth hurts for my tongue is venomous

Unbound yet bound for disbelief

Darkness, I grasp your every nerve

Everflaming now and forevermore

Kracht van woede, Mordant zinloze toorn

Spruitstuk is het eindpunt van jezelf

Roep de heer van de achterblijvers aan

Behoud een plaats voor de verzwakte geesten

Die heldere maar toch zo gebruikte reserveren

Sluier van misleidende vijandigheid

Nu dichtbij is de drempel van waanzin

Eeuwige kracht van haat

Vrees, die verduisterde sferen

Verouderd bestaan, manifest van duisternis

Manifest voor onuitsprekelijke acties

Vuurpreken om de gevallenen te veroordelen

Gevallen van trots, gevallen uit de kribbe

Vader, leen mij uw wijsheid, uw wijsheid van weleer!

Nu is alles duidelijk:

"Doorboort de zijkant van de oneindige blindheid"

Dan wordt het wel vermeld in de naam van de vergetenen

Vader van het licht, vader van de duisternis

-Ik zal niet smeken om geen meester van u!»

Altijd vlammend

Ongematigde boosaardigheid in het uiterste

Vormen zijn verwrongen, altijd vallend

Halve maan, het wachten, de roeping

Ogen niet zien, Sterren herschikken

Tranen van ons bloed stromen uit de runen

Twijfels vallen stil

Opwinding wakkert de sferen aan

Mijn lieve Norderland

Om de velden van onwetendheid en leugens te oogsten

Sporen van weggevaagd weggeveegd

Nooit meer gevonden worden

Bevrijding van pijn

Zo Hebulous, maar toch onheilspellend is de Terminus

Vlammen van haat branden me

Vuurziel — Hoor me, verblinde dwaas

-Pas op voor de vergeten schemering

Kniel nu voor de alwetende schemering

Crimson Winds, Ornamenten in het donker

Het huilen van pijn, Verdronken door tranen

Verdronken door tranen van Noordelijk bloed

Runen van kracht

Vervulling van een sombere beproeving die ik ken

"Doorboort de zijkant van de oneindige blindheid"

Dan wordt het wel vermeld in de naam van de vergetenen

Vader van het licht, vader van de duisternis

-Ik zal niet smeken om geen meester van u!»

Altijd vlammend

Eeuwige lust naar wijsheid en naar eenzaamheid

Kom van de dageraad, Kennis naar het beeld van vlees

Ongebreideld naar de wereld waar ik nu ronddwaal

Licht geworpen op deze plek van mysteries

De waarheid doet pijn, want mijn tong is giftig

Ongebonden maar gebonden aan ongeloof

Duisternis, ik grijp al je zenuwen

Altijd brandend nu en voor altijd