In Tears Bereaved - Dark Tranquillity

Beautiful, oh web of stars

That looms amid the sons of Earth

Enfolds me in thine sylvan arms

That unity’s vehement charms

Befalls a weary son of earth

Beautiful, in tears bereaved

In sylphlike sadness, left to bleed

Bewailed upon a bed of thorns,

Impaled, a heart, on sorrow’s horns

A seeker’s ode to thee I read

My tearful soul thy mourning heed

The stream that leaves thine open wounds;

A life-blood licked by hungry hounds

No verdant balm to soothe our wounds

Wherefore betwixt two worlds I’m torn

Ere thralled by sin I’ll die — Forlorn

This slumbering world of shallow fools

May one day clasp the cosmic Hell

Lest journeymen by earthen rules

Bring forth the truth for which angels fell

To the earth and sky and sea

I call that thou may answer me;

Father of nature, of beast and mankind,

My soul for thy love, my tears for thy pain

…An eden in fire,

Prachtig, oh web van sterren

Dat doemt op te midden van de zonen van de aarde

Omhult mij in uw sylvan armen

De heftige charmes van die eenheid

Overkomt een vermoeide zoon van de aarde

Prachtig, in tranen nabestaanden

In sylfische droefheid, overgelaten om te bloeden

Beweend op een bed van doornen,

Geprikt, een hart, op de hoorns van verdriet

De ode van een zoeker aan jou lees ik

Mijn betraande ziel, uw rouwende aandacht

De stroom die je open wonden achterlaat;

Een levensbloed gelikt door hongerige honden

Geen groene balsem om onze wonden te verzachten

Daarom ben ik verscheurd tussen twee werelden

Ere gegrepen door de zonde zal ik sterven - Forlorn

Deze sluimerende wereld van ondiepe dwazen

Moge op een dag de kosmische hel omsluiten

Tenzij gezellen door aardse regels

Breng de waarheid naar voren waarvoor engelen vielen

Naar de aarde en de lucht en de zee

Ik roep dat u mij antwoordt;

Vader van de natuur, van beesten en mensen,

Mijn ziel voor uw liefde, mijn tranen voor uw pijn

... Een eden in vuur,