Je pensais pas - Daniel Lavoie, Catherine Major

Avant quand je partais je lançais un bye bye

Comme on lance un sac dans une soute à bagages

Un peu de courage et le lendemain matin

J'étais déjà loin

Si loin

Avant je me voyais comme un imperméable

Je les laissais pleurer pour me sentir aimé

Et je reprenais mon sac mon air de gare

Un taxi dans la rue et je ne revenais plus

Je pensais pas qu’un jour

J’aimerais si fort

Que rêver de partir serait

Comme rêver de mourir

Je pensais pas qu’un jour

J’aimerais si fort

Que j’aimerais mieux mourir

Que de partir encore

Je quittais mes amours comme des livres de poche

Qu’on oublie sans regret sur un siège d’autobus

Et sans arrière-pensée je partais au loin

Je me voyais comme un train à vapeur dans la nuit

Mais un jour j’ai pas su ce qui se passait

J’avais envie de partir mais je restais

J’avais beau hanter les halls de terminus

Je n’arrivais plus à prendre l’autobus

Je pensais pas…

Voordat ik wegging heb ik afscheid genomen

Alsof je een tas in een bagageruim gooit

Een beetje moed en de volgende ochtend

ik was al ver

Tot dusver

Ik zag mezelf vroeger als een regenjas

Ik liet ze huilen om zich geliefd te voelen

En ik pakte mijn tas, mijn treinstation look

Een taxi op straat en ik zou niet terugkomen?

Dat dacht ik op een dag niet

ik zou zo graag willen

Wat zou een droom zijn om te vertrekken?

Zoals dromen over doodgaan

Dat dacht ik op een dag niet

ik zou zo graag willen

Dat ik liever dood zou gaan

Dan weer vertrekken

Ik heb mijn liefdes achtergelaten als paperbacks

Dat vergeten we zonder spijt op een busstoel

En zonder erbij na te denken ging ik weg

Ik zag mezelf als een stoomtrein in de nacht

Maar op een dag wist ik niet wat er aan de hand was

Ik wilde vertrekken, maar ik bleef

Hoewel ik door de eindhallen spookte

Ik kon niet meer met de bus.

Ik dacht niet…