The Emperor's Light - Dan Bull

Darkness, closing in on all sides

I guess, we’re in for a wild ride

Chance is, whether we live or die

We will return, to the emperor’s light

We gaze on a blazing Cadia, and the remains, of they who stayed there

We’ll take this to the great rift, crusade against invaders here

If there’s a beaten path, we’ll stray off, 'til we’ve beaten back the chaos

In an aggrieved imperium, only the really grievous tactics pay off

We’ve strolled so far, from Ultramar, we might just fall apart

Hope those bolts will hold, and won’t just blow, like Bolter blasts

False alarm, of course we’ll force your arm, and cause some harm

On course, to fill corroded souls with holes, like some unholy autograph

Giving scars, to the darkest of Eldar, killing Drukhari, for Marneus Calgar

Certain angels are dark, and have fell far, but we’re still fighting,

with half of our health bar

No healing baths, for the shell shock, this rift’s pretty far from a health spa

At most, no stars on hotels, our apartments are just kind of a cell block

Is that a battle barge

Or in fact a massive Travelodge?

Hear the battle cry of a natural god

I can ride no handle bars

Battle scarred, I’ve battled hard

Putting Maggotkin back in the tackle box

Like an atom bomb, to a cattle prod

My knack for rhyme’s, an actual farce

Darkness, closing in on all sides

I guess, we’re in for a wild ride

Chance is, whether we live or die

We will return, to the emperor’s light

They are, tearing holes through our hull

Chaos, like a bolt to a skull

Pray now, that our resolve will hold

'Til we’re nothing but a floating hulk

These watchers are heartless, see us lost in the darkness, for real nothing can

startle us

The fleet suffered losses, and countless of us are carcasses, officers downed

While hostiles surround us, we’re indomitable, these are just common encounters

We will not run aground, you’ll hear historiters tell of us, chronicles

troubled with doubt

But one thing is obvious now: we’re the ones you struggle without

For forty-one thousand orbits around Sol, we’ll assault 'til the warp is our

realm

'Til the souls of our foes all drown, or fall to the ground, it’s our ultimate

vow

We’re the Ultramarines, the emperor’s sword is unsheathed

On any unfortunate beings, resulting to means, that insult or demean,

our dearest leader

You’ll feel the fear, as fleets of soldiers elite, appear from Ether

Peer beneath the sole of your feet, and see the ground just melt around you

A planet’s skull is weak, but the soil beneath it is bounteous

So count your blessings, lest you get a dressing down, form Adepta Sororitas

Intercepting heretical horrors, prevent them assembling followers

The sisters of battles' particular knack, is for pimping out tanks,

into Sistine Chapels

Similarly, send me sixteen smilies, I’ll send back sixteen pristine raptures

Fear not, there’s a reason we were sent here

Xenos, and Ezekyle’s demons needing censure

We will, never sleep, never surrender

We’ll keep defeating heathen legions, if it please our dear emperor

Darkness, closing in on all sides

I guess, we’re in for a wild ride

Chance is, whether we live or die

We will return, to the emperor’s light

Will war and terror be, all you ever see?

It’s been this way, since the Horus Heresy

Even in space there were walls of enemies

The more the merrier, bring them all, I’m ready chief

We’re done with talking, send a couple of Thunderhawks in

Come on, we’re going to lunge at Gork’s Grin, and shove a cork in

We brought in reinforcements, the important names of ages

Whose stories of warding Horus’s forces, adorn the Black Library’s pages

Are we giving up?

Not today, one last shot through the lost crusade

This ship will rip through the rift, like a whip to a wrist, or a moth through

flame

Who the man?

Guilliman, barely human now

Mother Nature’s screwed, no pulling out

Run around, killing the Tyranid, T’au

Fill them with rounds, whatever they’re giving, we’re giving it out

Never giving in, doesn’t matter whether or now

We’re like imperial fists, digging and giving them hell

Sticking it out without trigger discipline, trigger finger blistering, ow

It’s a mystery, how the flipping hell we’re still about, still in the bout

While they’re ringing the bell, we stick around, stick to our ground

No dicking around, we’re going to get out the predicament, amid a thickening

cloud, of sickening sound

So you better be listening out, particularly well

Else you’ll be missing out, wow, flipping hell

Who is the emperor’s chosen poet?

Well now, there isn’t any doubt

Darkness, closing in on all sides

I guess, we’re in for a wild ride

Chance is, whether we live or die

We will return, to the emperor’s light

Darkness, closing in on all sides

I guess, we’re in for a wild ride

Chance is, whether we live or die

We will return, to the emperor’s light

Duisternis, aan alle kanten opgesloten

Ik denk dat we een wilde rit gaan maken

De kans is groot, of we nu leven of sterven

We keren terug naar het licht van de keizer

We staren naar een brandende Cadia en de overblijfselen van hen die daar verbleven

We nemen dit mee naar de grote kloof, kruistocht tegen indringers hier

Als er een gebaande weg is, dwalen we af, totdat we de chaos hebben teruggeslagen

In een benadeeld imperium werpen alleen de echt pijnlijke tactieken hun vruchten af

We hebben zo ver gewandeld, van Ultramar, dat we misschien uit elkaar vallen

Ik hoop dat die bouten het zullen houden en niet alleen zullen blazen, zoals Bolter-ontploffingen

Vals alarm, natuurlijk forceren we je arm en veroorzaken we wat schade

Op koers, om gecorrodeerde zielen te vullen met gaten, zoals een onheilige handtekening

Littekens geven aan de donkerste van Eldar, Drukhari vermoorden voor Marneus Calgar

Bepaalde engelen zijn donker en zijn ver gevallen, maar we vechten nog steeds,

met de helft van onze gezondheidsreep

Geen helende baden, voor de shellshock, deze kloof is vrij ver van een kuuroord

Hoogstens geen sterren in hotels, onze appartementen zijn gewoon een soort cellenblok

Is dat een slagschip?

Of in feite een enorme Travelodge?

Hoor de strijdkreet van een natuurlijke god

Ik kan zonder stuur rijden

Vecht met littekens, ik heb hard gevochten

Maggotkin terug in de tacklebox stoppen

Als een atoombom, naar een veeprikkel

Mijn talent voor rijmpjes, een echte klucht

Duisternis, aan alle kanten opgesloten

Ik denk dat we een wilde rit gaan maken

De kans is groot, of we nu leven of sterven

We keren terug naar het licht van de keizer

Ze scheuren gaten door onze romp

Chaos, als een bout aan een schedel

Bid nu, dat onze vastberadenheid stand zal houden

Totdat we niets anders zijn dan een zwevende hulk

Deze kijkers zijn harteloos, zie ons verloren in de duisternis, echt niets kan

laat ons schrikken

De vloot heeft verliezen geleden en talloze van ons zijn karkassen, officieren neergehaald

Terwijl vijanden ons omringen, zijn we ontembaar, dit zijn gewone ontmoetingen

We zullen niet vastlopen, je zult historici over ons horen vertellen, kronieken

geteisterd door twijfel

Maar één ding is nu duidelijk: wij zijn degenen zonder wie je worstelt

Gedurende eenenveertigduizend banen rond Sol zullen we aanvallen tot de warp onze is

rijk

'Til de zielen van onze vijanden allemaal verdrinken, of op de grond vallen, het is onze ultieme

gelofte

Wij zijn de Ultramarines, het zwaard van de keizer is ontbloot

Op alle ongelukkige wezens, resulterend in middelen, die belediging of vernedering,

onze liefste leider

Je zult de angst voelen, als vlootsoldaten elite, verschijnen uit Ether

Kijk onder je voetzool en zie de grond om je heen smelten

De schedel van een planeet is zwak, maar de grond eronder is vrijgevig

Dus tel je zegeningen, opdat je je niet aankleedt, vorm Adepta Sororitas

Ketterse gruwelen onderscheppen, voorkomen dat ze volgelingen verzamelen

Het bijzondere talent van de zusters van gevechten is het pimpen van tanks,

in Sixtijnse kapellen

Evenzo, stuur me zestien smilies, ik stuur zestien ongerepte extase terug

Vrees niet, er is een reden waarom we hierheen zijn gestuurd

Xenos en de demonen van Ezekyle hebben censuur nodig

We zullen, nooit slapen, ons nooit overgeven

We zullen heidense legioenen blijven verslaan, als het onze lieve keizer behaagt

Duisternis, aan alle kanten opgesloten

Ik denk dat we een wilde rit gaan maken

De kans is groot, of we nu leven of sterven

We keren terug naar het licht van de keizer

Zullen oorlog en terreur alles zijn wat je ooit zult zien?

Het is zo geweest, sinds de Horus Heresy

Zelfs in de ruimte waren er muren van vijanden

Hoe meer hoe beter, breng ze allemaal, ik ben er klaar voor chef

We zijn klaar met praten, stuur een paar Thunderhawks in

Kom op, we gaan uitvallen bij Gork's Grin en een kurk erin schuiven

We hebben versterkingen aangebracht, de belangrijke namen van leeftijden

Wiens verhalen over het afweren van de troepen van Horus sieren de pagina's van de Zwarte Bibliotheek

Geven we het op?

Niet vandaag, nog een laatste schot door de verloren kruistocht

Dit schip zal door de kloof scheuren, als een zweep om een ​​pols, of een mot door

vlam

Wie de man?

Guilliman, nauwelijks een mens nu

Moeder Natuur is genaaid, niet terugtrekken

Ren rond, dood de Tyranid, T'au

Vul ze met rondjes, wat ze ook geven, wij geven het weg

Nooit toegeven, maakt niet uit of of nu

We zijn als keizerlijke vuisten, graven en geven ze de hel

Uithouden zonder triggerdiscipline, blaarvorming op de vingers, ow

Het is een mysterie, hoe de flipping hell we nog steeds zijn, nog steeds in de wedstrijd

Terwijl ze aanbellen, blijven we rondhangen, vasthouden aan onze grond

Geen gedoe, we gaan uit de hachelijke situatie komen, te midden van een verdikking

wolk, van misselijkmakend geluid

Dus je kunt maar beter goed luisteren, vooral goed

Anders mis je, wow, flipping hell

Wie is de uitverkoren dichter van de keizer?

Nou, er is geen twijfel

Duisternis, aan alle kanten opgesloten

Ik denk dat we een wilde rit gaan maken

De kans is groot, of we nu leven of sterven

We keren terug naar het licht van de keizer

Duisternis, aan alle kanten opgesloten

Ik denk dat we een wilde rit gaan maken

De kans is groot, of we nu leven of sterven

We keren terug naar het licht van de keizer