The Ballad Of Bob The Snow Golem - Dan Bull

In the middle of the village was a household

A little different to the others, they weren’t as cold

So let’s go down below

To meet the only townsfolk made out of snow

He was a clown, you know, loved pranking, bro

Suddenly pouncing, making people round say, «Oh!»

His name was bob and his daily job

Was guarding the town nightly at eight o’clock

But Bob got so bored

That he’d lob snowballs at the locals

And although all snow that was thrown here was frozen

Nobody really thought it was so cool

Wasn’t the most socially appropriate

Mode of approaching the folk who would go to the law court

To report that he broke rules

Had a vote and of course they’d enforce he be stonewalled

He was caged and afraid, he would wave and say, «Hey»

To the kids, parents shaking their heads

And they would make them look away

Just as if he didn’t exist

And so Bob made the decision to begin making amends

Said, «Sorry, mama, never meant to hit you

Never meant to make you cry

So could I be freed now?»

I promise that I will throw no snow

I’ll go home, keep it on the low low, so

This town isn’t a no go zone no more

Just a cup of cocoa and a ho ho ho

No po po, yo, just a nice time, ah

Though uh-oh, yo, it’s the night time

Ah, and once the sunset’s done, the undead come so be afraid

They’re such a hungry bunch, they want to munch and eat your brains

Nowhere to run and hide, no they’ll just come inside

Wherever you put your bum, they’re going to come and find you

But Bob noticed the bloody loud commotion

Would have dove in but wasn’t allowed, the townsfolk

Just forbode him, it was foreboding to know

That he couldn’t go, no chucking snow, so he felt frozen

The zombies closed in, it was as though

They were hunting for something, enclosures were opened

Pumpkins were jumped, there was no clear motive

But phobia punching a pumpkin is odious

Bob took umbrage at his bros being broken

And broke those oaths that he won’t throw snow

He was ready to bury any undead in the area

With a bo, bo, bo, bo, bo

Go home, zombies, ain’t it obvious, we don’t want them

We got 'em good, got 'em gone, and with no problem

So the folk bestowed honors and wrote heroid songs

In honor of Bob the snow golem

And although they were so fond of him, doted on him

They couldn’t condone lobbing snow with no punishment

He was thrown back inside, like Bo Burnham

Was trapped in an iron and stone column, no comment

How could you live knowing you’ve done it?

Have you no honor?

Got me stuck here till the midsummer?

That’s some folk horror

Folks want to go on about having free will

Till you put 'em in a crowd more than three then they’re evil

That’s when Bob said, «Well, then I’ll be damned

If I let the crowd mentality get me down, I’m planning to throw down

You turned me barbaric like a snowcone Conan

Now feel the wrath of the snowman

Brap, brap, brap, run home and close the doors

I’m chucking frozen balls at you with no remorse

You could have brokered peace but now you’ve chosen war

I’ll suffer no defeat till every person falls

So every player be warned, this is the perfect storm

And till the weather’s turning warm

I’ll lob those snowballs at the locals till there are no more

Midden in het dorp stond een huishouden

Een beetje anders dan de anderen, ze waren niet zo koud

Dus laten we naar beneden gaan

Om de enige stedelingen te ontmoeten die van sneeuw zijn gemaakt

Hij was een clown, weet je, hij hield van grappen maken, broer

Plotseling opspringend, waardoor mensen in het rond zeggen: «Oh!»

Zijn naam was bob en zijn dagelijkse werk

Bewaakte de stad 's nachts om acht uur

Maar Bob verveelde zich zo

Dat hij sneeuwballen zou gooien naar de lokale bevolking

En hoewel alle sneeuw die hier werd gegooid bevroren was

Niemand vond het echt zo cool

Was niet de meest sociaal geschikte

Wijze van benadering van de mensen die naar de rechtbank zouden gaan

Om te melden dat hij regels heeft overtreden

Had een stem en natuurlijk zouden ze afdwingen dat hij tegengewerkt zou worden

Hij zat in een kooi en was bang, hij zwaaide en zei: "Hé"

Aan de kinderen, ouders die hun hoofd schudden

En ze zouden ervoor zorgen dat ze wegkijken

Net alsof hij niet bestond

En dus nam Bob de beslissing om het goed te maken

Zei: "Sorry, mama, het was nooit de bedoeling om je te slaan"

Nooit bedoeld om je aan het huilen te maken

Dus kan ik nu worden bevrijd?»

Ik beloof dat ik geen sneeuw zal gooien

Ik ga naar huis, houd het op de lage laag, dus

Deze stad is geen no-go-zone meer

Gewoon een kopje cacao en een ho ho ho

Nee po po, yo, gewoon een leuke tijd, ah

Hoewel uh-oh, yo, het is de nacht

Ah, en als de zonsondergang voorbij is, komen de ondoden dus wees bang

Ze zijn zo'n hongerige bende, ze willen knabbelen en je hersens opeten

Nergens om te rennen en te verstoppen, nee, ze komen gewoon naar binnen

Waar je je achterste ook neerzet, ze zullen je komen zoeken

Maar Bob merkte de verdomde luide commotie op

Zou naar binnen zijn gedoken, maar mocht niet, de stedelingen

Ik heb hem gewoon verboden, het was onheilspellend om te weten

Dat hij niet kon gaan, geen sneeuw, dus hij voelde zich bevroren

De zombies kwamen dichterbij, het was alsof

Ze waren op jacht naar iets, omhuizingen werden geopend

Pompoenen werden gesprongen, er was geen duidelijk motief

Maar fobie die een pompoen slaat is afschuwelijk

Bob nam het op tegen dat zijn broers kapot waren

En brak die eed dat hij geen sneeuw zou gooien

Hij was klaar om alle ondoden in het gebied te begraven

Met een bo, bo, bo, bo, bo

Ga naar huis, zombies, is het niet duidelijk dat we ze niet willen?

We hebben ze goed, hebben ze weg, en zonder problemen

Dus de mensen verleenden eer en schreven heldenliederen

Ter ere van Bob de sneeuwgolem

En hoewel ze zo dol op hem waren, waren ze dol op hem

Ze konden het lokken van sneeuw niet goedkeuren zonder straf

Hij werd terug naar binnen gegooid, zoals Bo Burnham

Was gevangen in een ijzeren en stenen kolom, geen commentaar

Hoe zou je kunnen leven in de wetenschap dat je het hebt gedaan?

Heb je geen eer?

Heb ik hier tot midzomer vastgezeten?

Dat is wat volkshorror

Mensen willen doorgaan over het hebben van een vrije wil

Tot je ze in een menigte van meer dan drie plaatst, dan zijn ze slecht

Toen zei Bob: "Nou, dan ben ik verdoemd"

Als ik me laat afschrikken door de mentaliteit van het publiek, ben ik van plan om te gooien

Je maakte me barbaars als een sneeuwkegel Conan

Voel nu de toorn van de sneeuwman

Brap, brap, brap, ren naar huis en sluit de deuren

Ik gooi bevroren ballen naar je zonder spijt

Je had vrede kunnen sluiten, maar nu heb je voor oorlog gekozen

Ik zal geen nederlaag lijden totdat iedereen valt

Dus elke speler wees gewaarschuwd, dit is de perfecte storm

En tot het weer warm wordt

Ik zal die sneeuwballen naar de lokale bevolking lobben tot er geen meer zijn