Dead Rising (X-Triptych II) - Dan Bull

There’s dead on every street

The city’s a cemetery

So evidently, you better believe

It’s better to get up and leave

If that’s something you’ll ever achieve

Well then you will need to get a bit mean

With the endless sea, of horrendous beings

That’ll see your flesh as a delicacy

They wanna find out how your meat tastes

One bite is all it takes

Should you make a small mistake

They’ll make you their next gourmet steak

The stakes have been raised, son

Can you stave the invasion?

From the cradle, to the grave, you’ll save

All walks of life and death, When you slay them

I’ll make tools, Then I slay fools

Though I break rules, Stay faithful

To the label, Of a fellow cutting straight through you

From the nape of the neck to the navel

Maybe it’s painful, maybe it’s not

I dunno, your brains are all rotten

And though you may have forgotten the way that it was

I won’t let you forget when I take you to god

With a home made blade aimed straight to your schnoz

I don’t suppose, there’ll be that much tissue left

To let you blow your nose

And so it goes on

The contagion continues

It’ll blatantly take

Every grain of the patience

And latent frustration

That’s waiting within you

Skill

Let’s take it back!

Er zijn doden in elke straat

De stad is een begraafplaats

Dus blijkbaar kun je maar beter geloven

Het is beter om op te staan ​​en te vertrekken

Als dat iets is dat je ooit zult bereiken

Nou, dan moet je een beetje gemeen zijn

Met de eindeloze zee, van afschuwelijke wezens

Dat zal je vlees als een delicatesse zien

Ze willen weten hoe je vlees smaakt

Eén hap is voldoende

Mocht je een kleine fout maken

Ze zullen hun volgende gastronomische steak voor je maken

De inzet is verhoogd, zoon

Kun jij de invasie afwenden?

Van de wieg tot het graf, u zult redden

Alle rangen en standen van leven en dood, wanneer je ze verslaat

Ik zal gereedschap maken, dan dood ik dwazen

Hoewel ik regels overtreed, blijf trouw

Op het label, van een collega die dwars door je heen snijdt

Van de nek tot de navel

Misschien is het pijnlijk, misschien niet

Ik weet het niet, je hersens zijn allemaal verrot

En hoewel je misschien bent vergeten hoe het was

Ik laat je niet vergeten wanneer ik je naar god breng

Met een zelfgemaakte mes die rechtstreeks op je schnoz . is gericht

Ik denk niet dat er nog zoveel weefsel over is

Om je neus te laten snuiten

En zo gaat het maar door

De besmetting gaat door

Het duurt overduidelijk

Elke korrel van het geduld

En latente frustratie

Dat wacht in jou

Vaardigheid

Laten we het terugnemen!