Jure-le - Dadju

J’suis rentré tard en tac au tac, j’suis parti dodo

Six heures du mat' on m’réveille mais c’est pas la lice-po

Madame me guette de haut en bas, ça sent les blèmes-pro

Ça sent la merde, dans sa main droite y avait mon bigo

«Jure-le, jure-le, tu la connais pas» et «Jure-le, jure-le, tu la connais pas»

J’ai fais le maximum pour retourner son cerveau, mais tout c’que j’lui dis:

ça rentre et ça sort

Et «Jure-le, jure-le, tu la connais pas» et «Jure-le, jure-le»

«Jure-le, jure-le, tu la connais pas, jure-le, jure-le»

«Jure-le, jure-le, tu la connais pas, jure-le, jure-le»

«Jure-le, jure-le, tu la connais pas, jure-le, jure-le»

Elle est dans l’monologue, elle s’met à parler solo

Elle m’pose cette question sans réponse, elle m’voit en mytho

Entre les insultes et les talons qui volent à gogo

J’sais plus quoi faire à part attendre qu’elle baisse le niveau

«Jure-le, jure-le, tu la connais pas» et «Jure-le, jure-le, tu la connais pas»

Une heure après, j’la vois fatiguée, c’est pas trop tôt mais tout c’que j’lui

dis: ça rentre et ça sort

Et «Jure-le, jure-le, tu la connais pas» et «Jure-le, jure-le»

«Jure-le, jure-le, tu la connais pas, jure-le, jure-le»

«Jure-le, jure-le, tu la connais pas, jure-le, jure-le»

«Jure-le, jure-le, tu la connais pas, jure-le, jure-le»

Elle me dit: «Dis-moi la vérité et j’arriverai peut-être à te pardonner»

Et j’me dis que si je dis la vérité, elle m’le ressortira dans quelques années

On va rester ici de midi jusqu'à minuit, si j’la laisse partir voir ses copines,

je suis un homme cuit

Trop d'émotions, dans sa tête c’est sûrement le grand huit

Elle passe de «Je t’aime» à «J'sais pas pourquoi j’t’ai dis: oui»

Et «Jure-le, jure-le, tu la connais pas» et «Jure-le, jure-le»

«Jure-le, jure-le, tu la connais pas, jure-le, jure-le»

«Jure-le, jure-le, tu la connais pas, jure-le, jure-le»

«Jure-le, jure-le, tu la connais pas, jure-le, jure-le»

Mmh, au bout du compte, j’ai fini par me noyer

Les yeux vers le ciel à m’demander: «Qui m’a envoyé ?»

Au bout du compte, j’ai fini par me noyer

Les yeux vers le ciel à m’demander: «Qui m’a envoyé ?», yeah

Malgré ça, j’vais nié encore et encore

C’est pour te retenir, hin, oh oh ah

Ik kwam laat thuis in tac au tac, ik ging slapen

Zes uur in de ochtend maken ze me wakker, maar het is niet de luizenpo

Madame kijkt me van top tot teen aan, het ruikt naar problemen-pro

Het ruikt naar stront, in zijn rechterhand was er mijn bigo

"Zweer het, zweer het, je kent haar niet" en "Zweer het, zweer het, je kent haar niet"

Ik deed mijn best om zijn hersens te veranderen, maar alles wat ik tegen hem zei:

het gaat erin en het gaat eruit

En "Zweer het, zweer het, je kent haar niet" en "Zweer het, zweer het"

"Zweer het, zweer het, je kent haar niet, zweer het, zweer het"

"Zweer het, zweer het, je kent haar niet, zweer het, zweer het"

"Zweer het, zweer het, je kent haar niet, zweer het, zweer het"

Ze zit in de monoloog, ze begint solo te praten

Ze stelt me ​​deze vraag zonder antwoord, ze ziet me in mytho

Tussen de beledigingen en de hakken die in overvloed vliegen

Ik weet niet wat ik moet doen, behalve wachten tot ze het niveau verlaagt

"Zweer het, zweer het, je kent haar niet" en "Zweer het, zweer het, je kent haar niet"

Een uur later zie ik haar moe, het is niet te vroeg maar alles wat ik wil

zeg: het gaat erin en het gaat eruit

En "Zweer het, zweer het, je kent haar niet" en "Zweer het, zweer het"

"Zweer het, zweer het, je kent haar niet, zweer het, zweer het"

"Zweer het, zweer het, je kent haar niet, zweer het, zweer het"

"Zweer het, zweer het, je kent haar niet, zweer het, zweer het"

Ze zei: "Vertel me de waarheid en misschien vergeef ik je"

En ik zeg tegen mezelf dat als ik de waarheid vertel, het me er over een paar jaar aan zal herinneren

We blijven hier van 's middags tot middernacht, als ik haar haar vrienden laat zien,

Ik ben een gebakken man

Te veel emoties, in zijn hoofd is het waarschijnlijk de achtbaan

Ze gaat van "Ik hou van jou" naar "Ik weet niet waarom ik je zei: ja"

En "Zweer het, zweer het, je kent haar niet" en "Zweer het, zweer het"

"Zweer het, zweer het, je kent haar niet, zweer het, zweer het"

"Zweer het, zweer het, je kent haar niet, zweer het, zweer het"

"Zweer het, zweer het, je kent haar niet, zweer het, zweer het"

Mmh, uiteindelijk ben ik verdronken

Ogen naar de lucht die zich afvragen: "Wie heeft mij gestuurd?"

Uiteindelijk ben ik verdronken

Ogen naar de lucht die zich afvragen: "Wie heeft me gestuurd?", yeah

Ondanks dat zal ik keer op keer ontkennen

Het is om je tegen te houden, hin, oh oh ah