Уйду утром - Da Gudda Jazz

Неизменно в памяти лицо твое — гладкий глянец.

Знает только мебель и мы вдвоем.

Нам было классно.

Соседи за стеной.

Бьем посуду, пьем — поем.

Остановите танец… Танец наших тел истерзанных самими собой.

Припев:

Но, я — из лета, а ты — из холодных зим.

Я — из подвалов, а ты — с последних этажей домов.

Милая кому мы пи**им?

— Врядли это любовь…

Я уйду утром и за собою не закрою дверь, даже.

Ты проснешься одна, я оставлю пустую постель, нашу.

Выпивай, испепеляй мое нутро до дна (до дна), до тла (до тла), до талого.

До дна (до дна), до тла (до тла), до талого.

До талого… Талого…

Ты — ненавидишь утро, пустоту, в ком-то тускло и грустно тут.

Хруст снега за окном, поток людей — незнаешь их… Пусть идут!

Мысли обо мне, но снова быстро надоела,

Ты так верно решила со мной играть мне на нервах!

Не надо думать о завтра, ведь эти пули на завтрак

Так обжигают сжимая сердце твое, и назад нет пути…

Ищи меня впереди, но в нашей песне лишь один мотив,

Мне утром рано надо уйти!

Припев:

Но, я — из лета, а ты — из холодных зим.

Я — из подвалов, а ты — с последних этажей домов.

Милая кому мы пи**им?

— Врядли это любовь…

Я уйду утром, и за собою не закрою дверь, даже.

Ты проснешься одна, я оставлю пустую постель, нашу.

Выпивай, испепеляй мое нутро до дна (до дна), до тла (до тла), до талого.

До дна (до дна), до тла (до тла), до талого.

До талого… Талого…

Но, я — из лета, а ты — из холодных зим.

Я — из подвалов, а ты — с последних этажей домов.

Милая кому мы пи**им?

— Врядли это любовь…

Врядли это любовь…

Steevast in het geheugen, je gezicht is een gladde glans.

Hij kent alleen de meubels en wij tweeën.

We waren geweldig.

Buren achter de muur.

We breken gerechten, we drinken - we eten.

Stop de dans... De dans van onze door zichzelf gekwelde lichamen.

Refrein:

Maar ik kom uit de zomer en jij uit koude winters.

Ik kom uit de kelders, en jij bent van de laatste verdiepingen van de huizen.

Schat, wie zijn we aan het neuken?

- Dit is nauwelijks liefde ...

Ik vertrek morgenochtend en doe de deur niet eens achter me dicht.

Je wordt alleen wakker, ik laat een leeg bed achter, het onze.

Drink, verbrand mijn ingewanden tot op de bodem (naar de bodem), tot de grond (naar de grond), tot het smelten.

Naar de bodem (naar de bodem), naar de grond (naar de grond), naar de dooi.

Tot de ontdooide ... De ontdooide ...

Je haat de ochtend, de leegte, het is saai en verdrietig in iemand hier.

Het geknars van sneeuw voor het raam, de stroom mensen - je kent ze niet ... Laat ze gaan!

Gedachten aan mij, maar verveelde me snel weer,

Je hebt zo terecht besloten om op mijn zenuwen te spelen met mij!

Je hoeft niet aan morgen te denken, want deze bullets zijn voor het ontbijt

Dus ze branden, knijpen je hart, en er is geen weg terug ...

Kijk voor mij vooruit, maar in ons lied is er maar één motief,

Ik moet morgenvroeg weg!

Refrein:

Maar ik kom uit de zomer en jij uit koude winters.

Ik kom uit de kelders, en jij bent van de laatste verdiepingen van de huizen.

Schat, wie zijn we aan het neuken?

- Dit is nauwelijks liefde ...

Ik vertrek morgenochtend, en ik doe de deur niet eens achter me dicht.

Je wordt alleen wakker, ik laat een leeg bed achter, het onze.

Drink, verbrand mijn ingewanden tot op de bodem (naar de bodem), tot de grond (naar de grond), tot het smelten.

Naar de bodem (naar de bodem), naar de grond (naar de grond), naar de dooi.

Tot de ontdooide ... De ontdooide ...

Maar ik kom uit de zomer en jij uit koude winters.

Ik kom uit de kelders, en jij bent van de laatste verdiepingen van de huizen.

Schat, wie zijn we aan het neuken?

- Dit is nauwelijks liefde ...

Dit is nauwelijks liefde...