Андерсон - Da Gudda Jazz

Как стало так непонятно.

Вроде бы мы шли на попятной.

Играли в веру, в любовь, но в какой-то момент были на небе пятна.

Он подумал: «Ну вот, докатились…" — это грустно и как-то обидно.

Рандеву!

На глазах её сырость.

Это Баста, «Тут Солнца не видно!».

Он гадал, как же так это вышло?

Вроде вы говорили о правде;

Но у правды той гнилое днище, и кому-то пора бы тут падать.

Вера сбила в осколки надежду, и понятно чего было мало.

И когда ты снимала одежду… Расскажи!

Ты о нас вспоминала?

А мы мечтали улететь за тридевять земель —

Чтобы никто не нашел, чтобы никто не посмел

Тронуть ваш замок, что оказался песчаным,

Волной смыло песок, а вместе с ним обещания.

Да, пусть будет уроком!

Впереди дорога —

Не повод стоять, разбиваясь о камни долго-долго.

Он помнит все слова.

Попробуй их уничтожь.

Актриса, браво!

Отыграла, да…

Припев:

Это красивая ложь!

О ней уже не забыть, ее уже не стереть.

Это красивая ложь!

Ничего не изменить, осталось только петь.

Это красивая ложь!

Я отдам себя в руки судьбе.

Это красивая ложь — о тебе и обо мне;

как ты красивая!

Я ждал тебя будто бы лет сто!

Я знал тебя будто бы с детства.

Нет цифр и чисел, и мыслей, и слов — всё чисто и честно:

Я весь твой!

Я c холодной зимой, летом, осенью, весной

Не находил себе места.

Ты теперь здесь.

Да, ты со мной!

Наконец-то.

Наверно это важная наша победа над бесбашеным каждым моментом.

Над моей утраченной верой в любовь — и за это тебе буду предан.

Под закатом или рассветом, голубым, фиолетовым небом,

Холодной зимой, весной, осенью, летом — я тебя никому не отдам.

И сколько не было бы с ними дней не до того,

Как нас не закружило в страстном танце,

Теперь кроме тебя не надо мне никого,

Ведь ты прекрасна, как героиня из сказок Ганса.

Как же так можно?

До тебя и правда была ложью,

Всё было сложно, всё было можно, всё было пошло, аж тошно.

Что ж… Не запутаться — это нарочно…

Всё это прошло, всё это в прошлом.

Припев:

Это красивая ложь!

О ней уже не забыть, ее уже не стереть.

Это красивая ложь!

Ничего не изменить, осталось только петь.

Это красивая ложь!

Я отдам себя в руки судьбе.

Это красивая ложь — о тебе и обо мне;

как ты красивая!

Август, 2016.

Hoe het zo onduidelijk is geworden.

Het lijkt erop dat we op de achterste voet stonden.

Ze speelden geloof, liefde, maar op een gegeven moment waren er vlekken in de lucht.

Hij dacht: "Nou, ze zijn gekomen ..." - het is triest en op de een of andere manier beledigend.

Afspraak!

Het vocht staat voor haar ogen.

Dit is Basta, "De zon is hier niet te zien!".

Hij vroeg zich af hoe het kwam?

Het lijkt erop dat je het over de waarheid had;

Maar die waarheid heeft een rotte bodem, en het wordt tijd dat iemand hier valt.

Geloof sloeg de hoop in fragmenten, en het was duidelijk wat niet genoeg was.

En toen je je kleren uittrok... Vertel het me!

Herinner je je ons nog?

En we droomden ervan om naar verre landen te vliegen -

Zodat niemand vindt, zodat niemand durft

Raak je kasteel aan, dat zanderig bleek te zijn,

De golf spoelde het zand weg, en daarmee de beloften.

Ja, laat het een les zijn!

Weg vooruit -

Geen reden om te blijven staan, voor een lange, lange tijd op stenen te breken.

Hij herinnert zich alle woorden.

Probeer ze te vernietigen.

Actrice, bravo!

Ja gespeeld...

Refrein:

Dit is een mooie leugen!

Vergeet het niet, wis het niet.

Dit is een mooie leugen!

Niets te veranderen, het blijft alleen om te zingen.

Dit is een mooie leugen!

Ik zal mezelf in de handen van het lot geven.

Het is een mooie leugen - over jou en mij;

hoe mooi je bent!

Ik heb al honderd jaar op je gewacht!

Ik kende je als van kinds af aan.

Er zijn geen cijfers en cijfers, en gedachten en woorden - alles is puur en eerlijk:

Ik ben er voor je!

Ik ben in de koude winter, zomer, herfst, lente

Ik kon geen plek voor mezelf vinden.

Je bent hier nu.

Ja, je bent bij mij!

Tenslotte.

Dit is waarschijnlijk elk moment onze belangrijke overwinning op de roekelozen.

Over mijn verloren vertrouwen in de liefde - en hiervoor zal ik je toegewijd zijn.

Onder zonsondergang of zonsopgang, blauwe, paarse luchten,

Koude winter, lente, herfst, zomer - ik zal je aan niemand geven.

En hoeveel dagen zouden er niet eerder bij hen zijn?

Hoe we niet in een hartstochtelijke dans werden rondgeslingerd,

Nu heb ik niemand anders nodig dan jou,

Je bent tenslotte mooi, als een heldin uit de sprookjes van Hans.

Hoe is dat mogelijk?

Voor jou was de waarheid een leugen

Alles was moeilijk, alles was mogelijk, alles verliep soepel, het was misselijkmakend.

Nou... Raak niet in de war - het is met opzet...

Het is allemaal voorbij, het is allemaal verleden tijd.

Refrein:

Dit is een mooie leugen!

Vergeet het niet, wis het niet.

Dit is een mooie leugen!

Niets te veranderen, het blijft alleen om te zingen.

Dit is een mooie leugen!

Ik zal mezelf in de handen van het lot geven.

Het is een mooie leugen - over jou en mij;

hoe mooi je bent!

Augustus, 2016.