Douce - Claude Barzotti

Douce, comme une soirée d’automne en Provence

Comme la brise s'égare quand elle danse

Comme un enfant qui prie en silence

Belle, à rebâtir la tour de Babelle

A chasser les sales du Sahelle

A me damner à perdre le ciel

Douce, malgré le feu qui brûle en elle

Tout au fond de cette chapelle

Où je vais prier chaque nuit

Belle, à faire pleurer les coeurs de pierre

A me faire préferer l’enfer

A n’importe quel interdit

Douce, comme l’Italie à contre saison

Comme une larme tombée d’un violon

Comme un soir d'été dans l'émotion

Belle, comme une cathédrale, une église

Comme un air d’opéra qui vous grise

Comme le drapeau d’une Terre Promise

Retour au refrain (1 fois)

Douce, quand elle fait signe de sa bouche

Les chemins du ciel se couchent

Comme un animal innocent

Belle, comme un tableau, une aquarelle

Naviguer sur ces pots de miel

Donner la vie à un enfant

Zoet, als een herfstavond in de Provence

Zoals de bries dwaalt als hij danst

Als een kind dat in stilte bidt

Belle, herbouw van de toren van Babel

Op jacht naar het vuile van de Sahel

Om mezelf te verdoemen om de lucht te verliezen

Lief, ondanks het vuur dat in haar brandt

Diep in deze kapel

Waar ik elke avond ga bidden

Mooi, om harten van steen te laten huilen

Om mij de voorkeur te geven aan de hel

bij elk verbod

Zacht, zoals Italië tegen het seizoen in

Als een traan die van een viool valt

Als een zomeravond in emotie

Mooi, als een kathedraal, een kerk

Als een opera-aria die je bedwelmt

Als de vlag van een beloofd land

Terug naar Koor (1 keer)

Lief, als ze met haar mond zwaait

De paden van de hemel liggen neer

Als een onschuldig dier

Mooi, als een schilderij, een aquarel

Navigeer door deze honeypots

Bevallen van een kind