Entre les tours - Claude Barzotti

Entre la tour St-Jacques et la tour Montparnasse

On avait eu le temps d'échanger nos prénoms

Moi de te contempler en passant par les glaces

Tout en me demandant m’aimera-t-elle ou non

Il faisait sur Paris un soleil d’avant guerre

Les images partout me semblaient dépinalles

Je pensais en marchant aux amours de la guerre

Qui souffreront beaucoup sans s’en porter plus mal

De la tour Montparnasse aux tours de la défense

Sans presque se parler on a fait du chemin

Et sans s’en rendre compte on a fait connaissance

Comme des imbéciles en se tenant la main

Puis nous sommes allés jusqu'à la tour de Pise

Avec un petit tour en Palade Soréquio

Mais l’amour s’en allait entre nous sans reprise

Les mots que l’on disait je les trouvais idiots

Entre le tour du monde et le tour de soi-même

Et le tour du silence qui tourne autour des mots

Je crois qu’on n’ose plus vraiment dire je t’aime

L’amour nous fait trop peur et c’est le pire des mots

Entre la tour St-jacques et la tour Montparnasse

Les fantômes ont fait place aux jours que j’ai connus

Si bon que maintenant n’est plus qu’une fleur de glace

Je peux dire et c’est vrai j’ai fait ce que j’ai pu

Tussen de Tour St-Jacques en de Tour Montparnasse

We hadden tijd om namen uit te wisselen

Ik staar naar je door de spiegels

Terwijl ik me afvraag of ze van me houdt of niet

Het gaf Parijs een vooroorlogse zon

De foto's overal leken me ruggengraat

Ik dacht terwijl ik liep aan de liefdes van oorlog

Wie zal veel lijden zonder erger te worden?

Van de Montparnasse-toren tot de verdedigingstorens

Zonder bijna met elkaar te praten, hebben we een lange weg afgelegd

En zonder het te beseffen leerden we elkaar kennen

Als dwazen hand in hand

Daarna gingen we naar de scheve toren van Pisa

Met een kleine rondleiding in Palade Soréquio

Maar liefde ging weg tussen ons zonder herstel

De woorden die we zeiden, ik dacht dat ze dom waren

Tussen de wereld en om jezelf heen

En de toren van stilte die draait om woorden

Ik denk niet dat we echt meer durven te zeggen dat ik van je hou

Liefde maakt ons te bang en dat zijn de slechtste woorden

Tussen de St-Jacques-toren en de Montparnasse-toren

De geesten hebben plaatsgemaakt voor de dagen die ik ken

Zo goed dat het nu slechts een ijsbloem is

Ik kan zeggen en het is waar dat ik deed wat ik kon