C'Est Bizarre - Claude Barzotti

Je ne crois pas aux cadeaux,

Je ne crois pas aux bouquets,

Mais si tu trouves ça beau,

J’apporterai le déjeuner.

Je ne crois pas que l’habit

Change l’homme habillé,

Mais puisque tu le dis,

Je veux bien essayer.

Je n’aime pas écrire,

Les mots c’est que du vent,

Mais pour te faire plaisir,

J'écrirai un roman.

Je me croyais heureux,

C'était moi que j’aimais.

Pour compter jusqu'à deux,

C’est toi que j’attendai.

Refrain:

C’est bizarre, cette histoire,

Je me reconnais plus.

C’est étrange comme je change,

C'était pas prévu.

Et comme un changement

J’aurais jamais cru

Etre un jour par un amour

Pris au dépourvu.

Je ne crois pas en Dieu,

Ni à sa terre promise,

Mais j’irais si tu veux

Aux marches de l'église.

Je ne crois pas aux serments,

Je ne crois pas aux toujours,

Mais je crois que maintenant

Là je crois à l’amour.

Retour au refrain (3 fois)

Ik geloof niet in geschenken,

Ik geloof niet in boeketten,

Maar als je het mooi vindt,

Ik zal lunch meenemen.

Ik geloof de gewoonte niet

Verander de geklede man,

Maar aangezien jij het zegt,

Ik wil het proberen.

Ik hou niet van schrijven

Woorden zijn slechts wind,

Maar om je te plezieren,

Ik ga een roman schrijven.

Ik dacht dat ik gelukkig was,

Ik was het van wie ik hield.

Om tot twee te tellen,

Jij bent het waar ik op heb gewacht.

Refrein:

Het is raar, dit verhaal.

Ik herken mezelf niet meer.

Het is vreemd hoe ik verander,

Het werd niet verwacht.

En als een verandering

Ik zou het nooit hebben geloofd

Om op een dag door een liefde te zijn

Overrompeld.

Ik geloof niet in God,

noch naar zijn beloofde land,

Maar ik ga als je wilt

Op de trappen van de kerk.

Ik geloof niet in eden,

Ik geloof niet in eeuwigheid,

Maar ik geloof nu

Daar geloof ik in liefde.

Terug naar Koor (3 keer)