Eddy - Clara Luciani

Non ne dis rien, Eddy rien de plus

Non ne dis rien de plus

Non ne dis rien, Eddy rien de plus

Non ne dis rien de plus

Quand tous les mots de la terre

Ne valent pas un soupir

C’est qu’il vaut mieux se taire, Eddy

À croire que ta mère t’a rien appris

Il y a-t-il des filles que ça touche

Ces mots qui sortent de ta bouche

Comme des perles?

Moi je m’en fais des colliers

Que je jette à la mer, Eddy

Non ne dis rien, Eddy rien de plus

Non ne dis rien de plus

Non ne dis rien, Eddy rien de plus

Non ne dis rien de plus

Les vrais amours sont muets

Tu aurais dû t’en douter

Tu aurais dû la boucler, Eddy

Sur que j’en serais pas là

A t'étouffer dans les draps

Mais c’est pas l’heure de regretter

Ce qui est fait est fait

Je ne te l’apprends pas

Laisse ta tête d’enfant rouler sur le matelas Eddy

Non ne dis rien, Eddy rien de plus

Non ne dis rien de plus

Non ne dis rien, Eddy rien de plus

Non ne dis rien de plus

Non ne dis rien, Eddy rien de plus

Non ne dis rien de plus

Non ne dis rien, Eddy rien de plus

Nee zeg niets, Eddy niets meer

Nee zeg niet meer

Nee zeg niets, Eddy niets meer

Nee zeg niet meer

Wanneer alle woorden op aarde

Is geen zucht waard

Het is beter om te zwijgen, Eddy

Te geloven dat je moeder je niets heeft geleerd

Zijn er meisjes die het aanraakt?

Die woorden die uit je mond komen

Zoals parels?

Ik maak kettingen

Die ik overboord gooi, Eddy

Nee zeg niets, Eddy niets meer

Nee zeg niet meer

Nee zeg niets, Eddy niets meer

Nee zeg niet meer

Ware liefdes zijn stil

Je had het moeten weten

Je had je mond moeten houden, Eddy

Zeker dat ik er niet zou zijn

Om je in de lakens te smoren

Maar het is niet het moment om spijt te hebben

Wat gedaan is, is gedaan

ik leer het je niet

Laat je kinderhoofd rollen op het Eddy Matras

Nee zeg niets, Eddy niets meer

Nee zeg niet meer

Nee zeg niets, Eddy niets meer

Nee zeg niet meer

Nee zeg niets, Eddy niets meer

Nee zeg niet meer

Nee zeg niets, Eddy niets meer