La chanson de Delphine - Clara Luciani, Vladimir Cauchemar

Je ne sais rien de lui et pourtant, je le vois

Son nom m’est familier et je connais sa voix

Souvent dans mon sommeil, je croise son visage

Son regard et l’amour ne font plus qu’une image

Il a cette beauté des hommes romantiques

Du divin Raphaël, le talent imité

Une philosophie d’esprit démocratique

Et du poète enfin la rime illimitée

Je pourrais te parler de ses yeux, de ses mains

Je pourrais te parler de lui jusqu'à demain

Son amour, c’est ma vie mais à quoi bon rêver?

L’illusion de l’amour n’est pas l’amour trouvé

Est-il près?

Est-il loin?

Est-il à Rochefort?

Je le rencontrerai car je sais qu’il existe

Bien plus que la raison, le cœur est le plus fort

À son ordre, à sa loi, personne ne résiste

Je n’y résisterai pas

Ik weet niets over hem en toch zie ik hem

Zijn naam komt me bekend voor en ik ken zijn stem

Vaak in mijn slaap ontmoet ik haar gezicht

Zijn blik en liefde worden één beeld

Hij heeft die schoonheid van romantische mannen

Van de goddelijke Raphael, het nagebootste talent

Een filosofie van democratische geest

En van de dichter eindelijk het onbeperkte rijm

Ik zou je kunnen vertellen over zijn ogen, zijn handen

Ik zou je tot morgen over hem kunnen vertellen

Zijn liefde is mijn leven, maar wat is het nut van dromen?

De illusie van liefde is geen liefde gevonden

Het is dichtbij?

Is het ver?

Is hij in Rochefort?

Ik zal hem ontmoeten omdat ik weet dat hij bestaat

Meer dan de rede is het hart het sterkst

Op zijn bevel, op zijn wet, verzet niemand zich

Ik zal het niet weerstaan