L'alba e il tramonto - Cicco Sanchez, Fred De Palma, Giulia Jean

Mi hai insegnato a amare non a farmi amare

Io so bene come farmi male

Come vetro giù dal quarto piano

Sono al quarto liscio, vado piano

Metto un disco e torno solo anche stasera

Ma farò

Un’altra strada per cambiare un po'

Per cambiare un po'

Come quando in camera

Spostavamo i letti per sentirci un po' diversi

Un po' meno stretti, un po' meno in gabbia

Ahia, ho la sabbia negli occhi e in tasca

Sempre la giacca addosso

Perché sono di passaggio e mi farò una vasca

Nei tuoi occhi finché non sprofondo

Più in là, più in là;

più in là, più in là

E quel muso te lo metto e te lo tolgo

Come e quando voglio, come e quando voglio

Noi siamo l’opposto

L’inizio e la fine

Petali e spine

L’alba e il tramonto

Ma avremo sempre qualcosa in comune

Qualcosa in comune

E ora che ho paura delle tue paure non fare lo stronzo

Non fare lo stronzo

Mi chiedi: ''Come stai?'', come vuoi che stia?

Mi sveglio nella notte ho la tachicardia

Faccio un sogno in cui sprofondo e una mano dall’alto mi tira via

Nel mio stato d’ansia c'è la tirannia

E corro per la mia strada ma sento l’asfalto umido

A metà fra sentirmi solo e sentirmi l’unico

Ti scatto una foto e non la pubblico

La guardo fino all’ultimo

Perché tanto so che adesso la cancellerò

Costruirei una villa solo per vederti

Davanti a te, come il Grande Gatsby

E ogni notte darei una festa in cui non entri

In cui non entri, mai

Noi siamo l’opposto

L’inizio e la fine

Petali e spine

L’alba e il tramonto

Ma avremo sempre qualcosa in comune

Qualcosa in comune

E ora che ho paura delle tue paure non fare lo stronzo

Non fare lo stronzo

Je leerde me lief te hebben, me niet te laten liefhebben

Ik weet hoe ik gewond kan raken

Als glas van de vierde verdieping

Ik ben op de vierde glad, ik ga langzaam

Ik zet een plaat op en ben vanavond ook alleen terug

Maar ik zal doen

Een andere manier om een ​​beetje te veranderen

Om een ​​beetje te veranderen

Zoals wanneer in de kamer

We hebben de bedden verplaatst om ons een beetje anders te voelen

Iets minder strak, iets minder gekooid

Ouch, ik heb zand in mijn ogen en in mijn zak

Altijd de jas aan

Omdat ik op doorreis ben en ik ga een bad nemen

In je ogen tot ik zinken

Verderop, verder;

verder, verder

En ik zal die muilkorf op je zetten en ik zal hem afdoen

Hoe en wanneer ik wil, hoe en wanneer ik wil

Wij zijn het tegenovergestelde

Het begin en het einde

Bloemblaadjes en doornen

zonsopkomst en zonsondergang

Maar we zullen altijd iets gemeen hebben

Iets gemeen

En nu ik bang ben voor je angsten, wees geen klootzak

Wees geen klootzak

Je vraagt ​​me: ''Hoe gaat het?'', Hoe wil je dat ik ben?

Ik word 's nachts wakker, ik heb tachycardie

Ik heb een droom waarin ik wegzink en een hand van boven trekt me weg

In mijn staat van angst is er tirannie

En ik ren op mijn weg, maar ik voel het natte asfalt

Halverwege tussen je alleen voelen en je de enige voelen

Ik maak een foto van je en ik publiceer die niet

ik kijk er tot het laatst naar

Omdat ik zoveel weet dat ik het nu zal annuleren

Ik zou een landhuis bouwen om je te zien

Voor je, zoals de Great Gatsby

En elke avond zou ik een feest geven waar je niet naar toe gaat

Je komt nooit binnen, nooit

Wij zijn het tegenovergestelde

Het begin en het einde

Bloemblaadjes en doornen

zonsopkomst en zonsondergang

Maar we zullen altijd iets gemeen hebben

Iets gemeen

En nu ik bang ben voor je angsten, wees geen klootzak

Wees geen klootzak