Night 52 - Christine and the Queens

Night 52 was the cruelest of those nights

Would have been easier to just pick a fight

Would have been easier to just pick a fight

Hey yeah

White

And then suddenly a hint of blood, a shout

You were turning down your face, I held you tight

You were turning down your face, I held you tight (hey yeah, ooh)

I want it open

So cut it open

Cut it open so you could see through it

And now I’m lace-like

Now I’m lace-like

Now I’m lace-like for the rain to come through

I try

Not to live with all the numbers you shed

But I fail

Again

Cause 52's stuck in my head

One

On the 23rd of them we lived as one

We were winded but nothing had come undone

We were winded but nothing had come undone (hey yeah)

From

Forty one, I can only recall your palms

It was you who said «no mercy for bygones»

It was you who said «no mercy for bygones»

(hey yeah, ooh)

I want it open

So cut it open

Cut it open so you could see through me

And now I’m lace-like

Now I’m lace-like

Now I’m lace-like for the rain to come through

I try

Not to live with all the numbers you shed

But I fail

Again

Cause 52's stuck in my head

I try

Not to live with all the numbers you shed

But I fail

Again

Cause 52's stuck in my head

Nacht 52 was de wreedste van die nachten

Zou gemakkelijker zijn geweest om gewoon een gevecht te kiezen

Zou gemakkelijker zijn geweest om gewoon een gevecht te kiezen

Hé ja

Wit

En dan plotseling een vleugje bloed, een schreeuw

Je draaide je gezicht naar beneden, ik hield je stevig vast

Je draaide je gezicht naar beneden, ik hield je stevig vast (hey yeah, ooh)

Ik wil het open hebben

Dus knip het open

Knip het open zodat je er doorheen kunt kijken

En nu ben ik kantachtig

Nu ben ik kantachtig

Nu ben ik kantachtig voor de regen om door te komen

Ik probeer

Niet leven met alle cijfers die je verliest

Maar ik faal

Nog een keer

Want 52 zit vast in mijn hoofd

Een

Op de 23e leefden we als één

We waren buiten adem, maar er was niets ongedaan gemaakt

We waren buiten adem, maar er was niets ongedaan gemaakt (hey yeah)

Van

Eenenveertig, ik kan me alleen je handpalmen herinneren

Jij was het die zei «geen genade voor vervlogen tijden»

Jij was het die zei «geen genade voor vervlogen tijden»

(hey ja, oeh)

Ik wil het open hebben

Dus knip het open

Knip het open zodat je door me heen kunt kijken

En nu ben ik kantachtig

Nu ben ik kantachtig

Nu ben ik kantachtig voor de regen om door te komen

Ik probeer

Niet leven met alle cijfers die je verliest

Maar ik faal

Nog een keer

Want 52 zit vast in mijn hoofd

Ik probeer

Niet leven met alle cijfers die je verliest

Maar ik faal

Nog een keer

Want 52 zit vast in mijn hoofd