Mon ami le pélican - Chantal Goya

De tous les oiseaux de la terre

qui volent au-dessus de la mer,

y en a un que je préfère.

Il vole comme les avions,

mange pour pêcher les poissons,

se pose comme un papillon.

Près des rivages ensoleillés,

devant les plages abandonnées,

il vient chercher le déjeuner

qu’il rapporte à ses petits enfants

qui attendent bien sagement

leur petit papa pélican.

Toi, mon ami le pélican,

emporte-moi mais dis-moi quand

nous partirons vers l’Amérique

et voir les îles sous le vent.

Toi, mon ami le pélican,

emporte-moi mais dis-moi quand

nous traverserons l’Atlantique

portés sous les ailes du vent.

Tu m’as emmené tout là-bas,

là où il ne fait jamais froid,

ils étaient gentils, les boas.

Et les petits bébés dauphins,

et les singes aux yeux malins

nous ont fait bonjour de la main.

Et quand je lui ai dit, je pense,

qu’elle me manquait un peu, la France,

aussitôt, sur la mer immense,

il m’a ramené à Paris.

Et je lui souhaite un ami

à qui il pourrait dire aussi.

Toi, mon ami le pélican,

emporte-moi mais dis-moi quand

nous partirons vers l’Amérique

et voir les îles sous le vent.

Rien ne sera plus joli quand,

rien ne sera plus joli quand

tu me montreras l’Atlantique,

toi, mon ami le pélican.

Van alle vogels op aarde

die boven de zee vliegen,

er is er een die ik verkies.

Hij vliegt als vliegtuigen,

eten om vis te vangen,

poseert als een vlinder.

In de buurt van zonnige kusten,

voor de verlaten stranden,

hij komt lunchen

die hij naar zijn kleinkinderen brengt

die geduldig wachten

hun kleine pelikaan papa.

Jij, mijn vriend de pelikaan,

neem me maar vertel me wanneer

we gaan naar Amerika

en zie de Benedenwindse Eilanden.

Jij, mijn vriend de pelikaan,

neem me maar vertel me wanneer

we zullen de Atlantische Oceaan oversteken

gedragen onder de vleugels van de wind.

Je hebt me er allemaal naartoe gebracht

waar het nooit koud wordt,

ze waren aardig, de boa's.

En de kleine babydolfijnen,

en de sluwe apen

afscheid van ons genomen.

En toen ik het haar vertelde, dacht ik,

dat ik Frankrijk een beetje miste,

onmiddellijk, op de onmetelijke zee,

hij nam me mee terug naar Parijs.

En ik wens hem een ​​vriend

wie hij het ook kon vertellen.

Jij, mijn vriend de pelikaan,

neem me maar vertel me wanneer

we gaan naar Amerika

en zie de Benedenwindse Eilanden.

Niets zal mooier zijn wanneer,

niets zal mooier zijn wanneer

je zult me ​​de Atlantische Oceaan laten zien,

jij, mijn vriend de pelikaan.