Sac de sucre - Casey

J’ai été poursuivie, asservie, enlevée à l’Afrique et livrée…

Le matin, au lever, j’accomplis mes corvées et ma vie est rivée…

Y’a pas d’champs d’canne en jachère

Tous les jours on y laisse et sa sueur et sa chair

Et nos pauvres corps meurent, sans repos ni fraîcheur

Avec chapeaux et foulards, pour contrer la chaleur

Descendants d’ces féroces croisières négrières

On garde force et courage, en chantant à plusieurs

Il n’y a pas qu’le salaire, pour creuser nos malheurs

Nos anciens tortionnaires, sont nos nouveaux employeurs

Après avoir brûlé les barrières, arraché la lanière du fouet et levé les

paupières vers la lumière

Et venir embrasser le rêve d’une vie meilleure

Où le nègre hisserait une bannière à ses propres couleurs

On a mangé la poussière, de la pire des manières

Peu fiers de retourner dans la plantation d’hier

La mer est une frontière, comment aller ailleurs?

Désormais libres, ouais, mais toujours inférieurs

J’ai été poursuivie, asservie, enlevée à l’Afrique et livrée, pour un sac de

sucre

Le matin au lever, j’accomplis mes corvées, et ma vie est rivée,

à un sac de sucre

Où va l’fruit de mon labeur, la douleur de mes bras et mes lombaires

La lourdeur de mes jambes et toutes ces longues heures à ratiboiser la canne

pour battre ma misère

Et les blancs sont aisés, malins et rusés

Ont belles maisons et 'ti mounes scolarisés

Soi-disant qu’il ne faut rien leur refuser

Moi j’ai la peau sur les os, sous une chemise usée

J’ai hélé les voisins, rassemblé mon réseau

J’ai sorti mon coutelas, aiguisé mes ciseaux

Et pris la décision, sans trouble ni confusion

De baptiser le béké, d’une belle incision

Malfaisant, insolent, sur son trône, installé

Estimant comme son bien, des terres qu’il a volées

Son destin s’ra le mien, dès qu’il s’ra esseulé

Il va entendre et comprendre, et il pourra bien gueuler

Je laverai l’affront, je vengerai l’Afrique

Les fonds de cale et le travail forcé à coups d’triques

Et si le rhum et l’argent coulent à flot

C’est que j’ai un sac, qui pèse un massacre sur le dos

Combien d’massacres, pour un sac de sucre?

Ma vie se consacre à porter ma misère, dans un sac de sucre

Combien d’massacres, pour un sac de sucre?

Ma vie se consacre à porter ma misère, dans un sac de sucre

Un sac de sucre

Une bouteille de rhum, un sac de sucre

Un sac de sucre

Une bouteille de rhum ou un sac de sucre

Ik werd opgejaagd, tot slaaf gemaakt, uit Afrika gehaald en afgeleverd...

's Ochtends, als ik opsta, doe ik mijn klusjes en mijn leven is vastgeklonken...

Er zijn geen braakliggende rietvelden

Elke dag verlaten we zowel ons zweet als ons vlees

En onze arme lichamen sterven, zonder rust of frisheid

Met mutsen en sjaals, om de hitte tegen te gaan

Afstammelingen van deze woeste slavencruises

We houden kracht en moed, samen zingend

Het is niet alleen het salaris, om onze tegenslagen te verdiepen

Onze voormalige folteraars zijn onze nieuwe werkgevers

Na het verbranden van de barrières, het afscheuren van de zweepriem en het optillen van de

oogleden naar het licht

En kom de droom van een beter leven omarmen

Waar de nikker een spandoek in zijn eigen kleuren zou hijsen

We aten het stof, op de slechtste manier

Niet trots om terug te keren naar de plantage van gisteren

De zee is een grens, hoe ga je ergens anders heen?

Nu gratis, ja, maar nog steeds inferieur

Ik werd achtervolgd, tot slaaf gemaakt, uit Afrika gehaald en afgeleverd, voor een zak met...

suiker

's Morgens als ik opsta, doe ik mijn karweitjes, en mijn leven is vastgeklonken,

naar een zak suiker

Waar gaat de vrucht van mijn arbeid heen, de pijn van mijn armen en mijn onderrug?

De zwaarte in mijn benen en al die lange uren van het harken van de stok

om mijn ellende te verslaan

En blanke mensen hebben het goed, slim en sluw

Laat mooie huizen en 'ti mounes geschoold'

Zogenaamd mogen ze niets worden ontzegd

Ik, ik ben huid en botten, onder een versleten shirt

Ik begroette de buren, verzamelde mijn netwerk

Ik pakte mijn machete, scherpte mijn schaar

En de beslissing genomen, zonder problemen of verwarring

Om de béké te dopen, met een mooie incisie

Kwaad, brutaal, op zijn troon, geïnstalleerd

achtend als zijn eigen land stal hij

Zijn lot zal de mijne zijn, zodra hij eenzaam wordt

Hij zal horen en begrijpen, en hij kan heel goed huilen

Ik zal de belediging wreken, ik zal Afrika wreken

Bilges en gedwongen knuppelarbeid

En als de rum en het zilver vloeien

Het is dat ik een tas heb, die een slachting op mijn rug weegt

Hoeveel moorden voor een zak suiker?

Mijn leven is gewijd aan het dragen van mijn ellende, in een zak suiker

Hoeveel moorden voor een zak suiker?

Mijn leven is gewijd aan het dragen van mijn ellende, in een zak suiker

Een zak suiker

Een fles rum, een zak suiker

Een zak suiker

Een flesje rum of een zakje suiker