Mon plus bel hommage - Casey

Puisque le banlieusard et le gosse d’immigré manquent de civisme

Et que la France l’appelle à cor et à cri

Qu’elle veut de lui un effort de citoyenneté

J’ai décidé, moi, de lui donner le meilleur de moi-même

Ce que je sais faire de mieux, ce que je suis de mieux

Je te le donne, mon beau pays

Je viens vous léguer mon dégoût, mon égo

Mon sale goût du déclin et le bout de mes mégots

Bon gré, mal gré, en grand, en grain

Un brin de mon chagrin surtout s’il est gros

Mon rap pour des clous, mes rares coups d'éclat

Mon dépit, et en dépôt tous mes pires défauts

Mes torts, mes tares, mon sale caractère

Et même mes factures de prolétaire s’il le faut

Mon envie de gerber, mon jargon, vous larguer

Mon genre baggy et mur tagué, mon argot

Mon orgueil, mon air caille, la crasse de mon bercail

Le plus bel ongle incarné de mes orteils

Mes embrouilles, broutilles, mes failles, entailles

Ma tambouille, mon riz et lentille des Antilles

Ma pagaille, ma voie et ma grisaille, ma feraille

Et mon attirail de tours qui partent en vrille

Mes amis, mes abus, mes rêves rebus

Mes habits bien imbibés quand j’ai trop bu

Mes plans B toujours plombés qui sentent bon

Le vagabond, les escaliers nauséabonds

Ma peur du Togo, mes procès verbaux

Mon dépit, pour flamber, pour faire beau

Mon humour en ré mineur et quart de ton

Et ces carnets dans ces cartons où je vous traite de cons

Si le gouvernement veut toujours de moi

Il me trouve en Banlieue Nord, escalier B

Omdat de voorstedelijke en het immigrantenkind geen beleefdheid hebben

En laat Frankrijk hem luid en duidelijk noemen

Dat ze van hem een ​​inspanning van burgerschap wil

Ik besloot, ik, hem het beste van mezelf te geven

Wat kan ik het beste, wat ben ik het beste

Ik geef het aan jou, mijn mooie land

Ik kom om je mijn walging, mijn ego te verlaten

Mijn vieze smaak van verval en het einde van mijn peuken

Gewillig, onwillig, in grote, in graan

Een beetje van mijn verdriet, vooral als het groot is

Mijn rap voor nagels, mijn zeldzame flitsen

Mijn wrok, en in depot al mijn ergste fouten

Mijn fouten, mijn gebreken, mijn slechte humeur

En zelfs mijn proletarische rekeningen indien nodig

Mijn drang om te kotsen, mijn jargon, je dumpen

Mijn baggy type en getagde muur, mijn jargon

Mijn trots, mijn lucht stolt, het vuil van mijn kudde

De mooiste ingegroeide teennagel van mijn tenen

Mijn verwarringen, kleinigheden, mijn gebreken, inkepingen

Mijn rups, mijn rijst en Caribische linzen

Mijn puinhoop, mijn weg en mijn grijsheid, mijn schroot

En mijn parafernalia van draaiende trucs

Mijn vrienden, mijn misbruiken, mijn afgewezen dromen

Mijn kleren waren doorweekt toen ik te veel dronk

Mijn altijd verzegelde B plannen die lekker ruiken

De zwerver, de stinkende trap

Mijn angst voor Togo, mijn minuten

Mijn wrok, om te branden, om het mooi te maken

Mijn humor in D mineur en kwarttoon

En deze notitieboekjes in deze dozen waar ik jullie idioten noem

Als de regering me nog wil

Hij vindt me in Suburb North, trap B