Two Flies Flew into a Black Sugar Cobweb - Carach Angren

They have to go.

Get out of the house!

Get out of the house!

Leave!

Right now!

They need help!

But no soul seems to be around

Ghastly are the calls of some black crows

Shrieking outside

As if these creatures sense the fact

That someone inside just die

Traumatized and shocked!

With trembling hands the girl grabs a piece of pie

A bottle of water, a knife for protection

And throws all that in a plastic bag.

Run!!!

The monster is still asleep

And his two children run fast while the weep

Driven by an intense anxiety

The second escape to safety

They will never forget

Such a devastating sight

The image of their mother’s

Successful suicide

They definitely learnt the hard way

From their mistake

There’s another path through the woods

They now will take

The children are tired and afraid

They went astray from the only path

They are now lost in the cold depths of these baleful woods

The dark is getting thicker and thicker and thicker

Oh… come little brother, we must seek shelter now

We will wait until the next day

At dawn we will find the way

Oh thank god, daylight!

It was a most frightening and dreary night

The sun smiles friendly down upon this place

It lights a path out of this maze

The forest is now behind them

And the city has been found

Though their attention gets drawn

To a small weatherworn playground

Hungry, thirsty

Such an exhausting journey

Catching their breaths on a scratched bench

Next to a rusty slide

Here hangs a filthy stench

They hear a squeaking sound

And someone suddenly begins to sing

A man dressed up as a clown, singing songs

On the swing

His face seems friendly

But also kind of sick

And… Ta-da!

He makes their sorrows shortly disappear

Oh children,

There is a house built of gingerbread

Covered with cakes and a thousand sweets

It is mine.

Follow me.

You will see.

You can eat.

You’ll be warm.

You’ll be just fine.

He conjures up two candies

They look sweet but are somehow tasteless

They become drowsy in the back of the car

And then they lose their consciousness

They lose their consciousness

Children, there is no house built of a gingerbread ahead

My sweetest lies all lead towards a bitter place instead

But one thing I promise you is true

No one will ever find you.

Ze moeten gaan.

Ga uit het huis!

Ga uit het huis!

Vertrekken!

Nu!

Ze hebben hulp nodig!

Maar er lijkt geen ziel in de buurt te zijn

Afschuwelijk zijn de roep van sommige zwarte kraaien

Buiten krijsen

Alsof deze wezens het feit aanvoelen

Dat iemand van binnen gewoon sterft

Getraumatiseerd en geschokt!

Met trillende handen pakt het meisje een stuk taart

Een fles water, een mes ter bescherming

En gooit dat allemaal in een plastic zak.

Loop!!!

Het monster slaapt nog steeds

En zijn twee kinderen rennen snel terwijl ze huilen

Gedreven door een intense angst

De tweede vlucht naar veiligheid

Ze zullen het nooit vergeten

Zo'n verwoestende aanblik

Het beeld van hun moeders

Succesvolle zelfmoord

Ze hebben het zeker op de harde manier geleerd

van hun fout

Er is een ander pad door het bos

Ze nemen nu

De kinderen zijn moe en bang

Ze zijn afgedwaald van het enige pad

Ze zijn nu verdwaald in de koude diepten van deze onheilspellende bossen

Het donker wordt dikker en dikker en dikker

Oh... kom broertje, we moeten nu onderdak zoeken

We wachten tot de volgende dag

Bij zonsopgang zullen we de weg vinden

Godzijdank, daglicht!

Het was een angstaanjagende en sombere nacht

De zon lacht vriendelijk neer op deze plek?

Het verlicht een pad uit dit doolhof

Het bos ligt nu achter hen

En de stad is gevonden

Hoewel hun aandacht wordt getrokken

Naar een kleine verweerde speeltuin

Hongerig dorstig

Wat een vermoeiende reis

Op adem komen op een bekraste bank

Naast een roestige glijbaan

Hier hangt een smerige stank

Ze horen een piepend geluid

En iemand begint plotseling te zingen

Een man verkleed als een clown die liedjes zingt

Op de schommel

Zijn gezicht lijkt vriendelijk

Maar ook een beetje ziek

En... Ta-da!

Hij laat hun verdriet snel verdwijnen

Oh kinderen,

Er is een huis gebouwd van peperkoek

Bedekt met gebak en duizend snoepjes

Het is van mij.

Volg mij.

Je zult zien.

Je kan eten.

Je zult het warm hebben.

Het komt goed met je.

Hij tovert twee snoepjes tevoorschijn

Ze zien er zoet uit, maar zijn op de een of andere manier smakeloos

Ze worden slaperig achter in de auto

En dan verliezen ze hun bewustzijn

Ze verliezen hun bewustzijn

Kinderen, er is geen huis gebouwd van peperkoek voor de deur

Mijn liefste leugens leiden in plaats daarvan allemaal naar een bittere plek

Maar één ding beloof ik je is waar

Niemand zal je ooit vinden.