There's No Place Like Home - Carach Angren

Once upon a time, there stood a house of ill fame

A drug property associated with violence and crime

There lived a family in despair, sorrow, and tragedy

Father was a drinker and a goddamn fiend

A sadistic motherfucker who could not keep his hands off his own kin

His soul was meant for the devil, it was rotten from within…

After all these years of sin

Mother was a skeleton whore

Fucked up on heroin, wine, and pills

Whatever she could score

More more more!

Her black circled eyes were simply empty

Her body was bruised and scarred

Oh, life was hard!

And if her sick alcoholic husband had a temper

He would beat up his wife

One time he took a knife and stabbed her twice

No!

Not deep enough- for she survived!

Once their marriage

An enchantment of love and trust

Hopes and dreams became nightmares of shame

Abuse, and disgust

Assault, assault!

Domestic violence!

Family battery!

Rape, violence, violence, violence, violence!

Assault, assault!

Abuse, abuse, domestic violence!

Assault, assault!

Once upon a time

They were blessed with two children

A boy and a girl

Now by the age of twelve and nine

Traumatized and neglected

In a household of blood, tears, and wine!

This night, father became completely insane

The children awoke by a horrible tumult

From downstairs, sounds of screaming, breaking glass, and the throwing of chairs

But the children fell asleep again

And the girl had a disturbing dream:

A stifling feeling of a hand covering her mouth

A smell of alcohol all around

She doesn’t understand and cannot defend herself

When will this suffocating dream end?

Finally!

She is able to breathe

But when her bastard father shut the door behind him

She realized:

This nightmare was no dream!

No dream!

NO DREAM!

Er was eens een huis van slechte roem

Een drugsbezit in verband met geweld en misdaad

Er leefde een gezin in wanhoop, verdriet en tragedie

Vader was een drinker en een verdomde duivel

Een sadistische klootzak die zijn handen niet van zijn eigen familie kon houden

Zijn ziel was bedoeld voor de duivel, hij was van binnen verrot...

Na al die jaren van zonde

Moeder was een skelethoer

Fucked met heroïne, wijn en pillen

Wat ze ook kon scoren

Meer meer meer!

Haar zwarte omcirkelde ogen waren gewoon leeg

Haar lichaam was gekneusd en getekend

O, het leven was hard!

En als haar zieke alcoholische man een humeur had

Hij zou zijn vrouw in elkaar slaan

Een keer nam hij een mes en stak haar twee keer neer

Nee!

Niet diep genoeg, want ze heeft het overleefd!

Zodra hun huwelijk

Een betovering van liefde en vertrouwen

Hoop en dromen werden nachtmerries van schaamte

Misbruik en walging

Aanranding, aanranding!

Huiselijk geweld!

Familie batterij!

Verkrachting, geweld, geweld, geweld, geweld!

Aanranding, aanranding!

Mishandeling, mishandeling, huiselijk geweld!

Aanranding, aanranding!

Er was eens

Ze werden gezegend met twee kinderen

Een jongen en een meisje

Nu tegen de leeftijd van twaalf en negen jaar

Getraumatiseerd en verwaarloosd

In een huishouden van bloed, tranen en wijn!

Vannacht werd vader helemaal krankzinnig

De kinderen werden wakker door een afschuwelijk tumult

Van beneden, geluiden van geschreeuw, brekend glas en het gooien van stoelen

Maar de kinderen vielen weer in slaap

En het meisje had een verontrustende droom:

Een verstikkend gevoel van een hand voor haar mond

Een geur van alcohol rondom

Ze begrijpt het niet en kan zichzelf niet verdedigen

Wanneer houdt deze verstikkende droom op?

Tenslotte!

Ze kan ademen

Maar toen haar bastaardvader de deur achter zich sloot

Ze realiseerde:

Deze nachtmerrie was geen droom!

Geen droom!

GEEN DROOM!