Killed and Served by the Devil - Carach Angren

He takes his time

When he stabs the boy to death

He keeps slashing and slicing

Even after his last breath

Ill-fated gods are given praise

Whilst stabbing the infant’s torso, limbs and face

Gaping wounds gushing blood and gore

Covering the pentacle on the floor

No way to die at that age

Slaughtered before his sister’s eyes

Staring from the cage

Relieved, for the witch’s voice

Now whispers and laughs

The killer leaves the room

But comes back with an axe

He chops up the corpse

Tosses his body parts into plastic bags

Drags them to the garden outside

To be buried

In an unmarked grave on this night

The poor girl who has lost her mother

Is now forced to bury

What’s left of her dismembered brother

A macabre funeral in a sepulchral garden

Buried next to the others

In the backyard of death himself

Exchanging the shovel for a bucket and a rag

She had never seen

Such a terrible bloodbath before

Bone fragments and viscous clots of human gruel

She’s forced to clean

The lugubrious mess off the floor

Asking the murderer what will happen with her life

He answers

«You will serve me as my slave

Until your inevitable sacrifice

For the witch’s wish and will is my command to kill»

It’s dinnertime in the residence of this psychopath

A fine meal of beans, bread, meat, and some wine

Fortunately no empty stomach for the rest of the day

Then the killer has something special to say

«I saved your brother’s most valuable part

Before the burial I cut out his precious little heart

Swallowing the souls of the victims

Their hearts are what I eat

Your brother’s soul has now been devoured

So tell me… did you like the meat?»

Hij neemt de tijd

Wanneer hij de jongen doodsteekt

Hij blijft maar snijden en snijden

Zelfs na zijn laatste adem

Noodlottige goden worden geprezen

Terwijl hij in de romp, ledematen en het gezicht van de baby steekt

Gapende wonden die bloed en bloed gutsen

Het pentagram op de vloer bedekken

Op die leeftijd kun je niet sterven

Afgeslacht voor de ogen van zijn zus

Staren vanuit de kooi

Opgelucht, voor de stem van de heks

Nu fluistert en lacht

De moordenaar verlaat de kamer

Maar komt terug met een bijl

Hij hakt het lijk in stukken

Gooit zijn lichaamsdelen in plastic zakken

Sleept ze naar de tuin buiten

Begraven worden

In een ongemarkeerd graf deze nacht

Het arme meisje dat haar moeder heeft verloren

Wordt nu gedwongen te begraven

Wat is er over van haar uiteengereten broer?

Een macabere begrafenis in een graftuin

Begraven naast de anderen

In de achtertuin van de dood zelf

De schop verwisselen voor een emmer en een vod

Ze had nog nooit gezien

Zo'n afschuwelijk bloedbad eerder

Botfragmenten en stroperige klonten van menselijke pap

Ze is gedwongen om schoon te maken

De lugubere puinhoop van de vloer

De moordenaar vragen wat er met haar leven zal gebeuren

Hij antwoordt

"Je zult me ​​dienen als mijn slaaf"

Tot je onvermijdelijke offer

Voor de wens en wil van de heks is mijn opdracht om te doden»

Het is etenstijd in de woning van deze psychopaat

Een fijne maaltijd van bonen, brood, vlees en wat wijn

Gelukkig de rest van de dag geen lege maag

Dan heeft de moordenaar iets speciaals te zeggen

"Ik heb het meest waardevolle deel van je broer bewaard"

Voor de begrafenis heb ik zijn dierbare hartje eruit gesneden

De zielen van de slachtoffers inslikken

Hun harten zijn wat ik eet

De ziel van je broer is nu verslonden

Dus vertel me... vond je het vlees lekker?»