Ethereal Veiled Existence - Carach Angren

Ethereal Veiled Existence

A few years later an author of sea-novels, entered

Raynhams dominion.

Captain Murryat chose to spend his night

In the room where the poltergeist most frequently arrived

There hung a portrait, a sketch drawn of a lady

It was the face of something dark still wandering this place

Is it for real…

I must reveal if these grim hauntings are the result of thieves and local

smugglers

On this dreary night he went to sleep, guided be two friends and candlelight

All at once they froze!!!

Suddenly they confronted the cursed lady

She came forth like freezing winds from north

No ghastly dream… The brown countess existed for real

The armed captain pointed his gun and looses of a shot!!!

The bullet passed straight through the fearsome shade

Became lodged in the wall.

This thing was not meant to fall

No single cry, no wounds no blood… It should have died

This unreal form dwells outside heavenly light

Carrying a lantern

Gliding past the walls where her soul became enthralled

Fear replaced… skepticism

At last the shade turned and grimned in a diabolical way

Right before… she vanished

Etherisch Versluierd Bestaan

Een paar jaar later kwam een ​​auteur van zeeromans binnen:

Raynhams heerschappij.

Kapitein Murryat koos ervoor om zijn nacht door te brengen

In de kamer waar de klopgeest het vaakst arriveerde

Er hing een portret, een schets van een dame

Het was het gezicht van iets duisters dat nog steeds door deze plek dwaalt

Is het echt...

Ik moet onthullen of deze grimmige achtervolgingen het resultaat zijn van dieven en lokale

smokkelaars

Op deze sombere nacht ging hij slapen, begeleid door twee vrienden en kaarslicht

In één keer bevroor ze!!!

Plots confronteerden ze de vervloekte dame

Ze kwam voort als ijskoude winden uit het noorden

Geen afschuwelijke droom... De bruine gravin bestond echt

De gewapende kapitein richtte zijn geweer en lost een schot!!!

De kogel ging dwars door de angstaanjagende schaduw

Kwam vast te zitten in de muur.

Dit ding was niet bedoeld om te vallen

Geen enkele kreet, geen wonden, geen bloed... Het had dood moeten zijn

Deze onwerkelijke vorm woont buiten het hemelse licht

Een lantaarn dragen

Glijdend langs de muren waar haar ziel geboeid raakte

Angst verving ... scepsis

Eindelijk draaide de schaduw zich om en werd grimmig op een duivelse manier

Vlak voordat... ze verdween