A Strange Presence Near the Woods - Carach Angren

Shite is the mark of this sighting, black is it''s soul.

Dark is the soil where

it haunts upon.

Jesus Christ!

You were never capable of protecting these desecrated woods.

Shadows over Lammendam Shadows over Lammendam.

It''s the point of death''s return for a grand castle

there once burned.

Something is following me!

Yet there''s no one I see as I walk the old

pathways near the woods.

A murderous identity is straing from the trees.

Now I realize that

I have trodden spectral sanctities.

Sandering through forest and dreary fields.

I think I''m Lost.

Yes I''m lost.

Cannot describe this horrendous fear.

I think I''m cursed.

Tricked and cursed.

Suddendly I stumble onto a forgotten sanctuary.

A tomb of a castle scorched by time, bound to the entity

that is determinated to take my life.

Here comes the night!

Noctural threnobies and funerary

thoughts of my death-bell clanging through my mind.

Overwhelmed by approaching

dark sounds.

Listen to the devilish anthems of a shrieking ghost when the moon is perfectly

round.

All that''s left is a shallow empty moat.

There were my rigid body floats through a cold void

that Dutch men call «dood».No one in the village knew, why disappear.

Wish they knew my corpse

was here!

Shadows over Lammendam.

No return, no return from Lammendam!

Shite is het kenmerk van deze waarneming, zwart is zijn ziel.

Donker is de grond waar

het spookt na.

Jezus Christus!

Je was nooit in staat om deze ontheiligde bossen te beschermen.

Schaduwen over Lammendam Schaduwen over Lammendam.

Het is het punt van de dood''s terugkeer voor een groots kasteel

daar ooit verbrand.

Iets volgt me!

Toch is er niemand die ik zie als ik de oude loop

paden in de buurt van het bos.

Een moorddadige identiteit komt uit de bomen.

Nu realiseer ik me dat

Ik heb spectrale heiligheden betreden.

Schuren door bos en grauwe velden.

Ik denk dat ik verdwaald ben.

Ja, ik ben verloren.

Kan deze verschrikkelijke angst niet beschrijven.

Ik denk dat ik vervloekt ben.

Bedrogen en vervloekt.

Plots stuit ik op een vergeten heiligdom.

Een graf van een kasteel verschroeid door de tijd, gebonden aan de entiteit

die vastbesloten is om mijn leven te nemen.

Hier komt de nacht!

Nachtelijke trenobies en begrafenis

gedachten aan mijn doodsklok die door mijn hoofd rinkelt.

Overweldigd door het naderen

donkere klanken.

Luister naar de duivelse hymnes van een krijsende geest als de maan perfect is

ronde.

Het enige dat overblijft is een ondiepe lege gracht.

Er waren mijn stijve lichaam drijft door een koude leegte

dat Nederlandse mannen 'dood' noemen. Niemand in het dorp wist waarom verdwijnen.

Ik wou dat ze mijn lijk kenden

was hier!

Schaduwen over Lammendam.

Geen retour, geen retour vanuit Lammendam!