La rabia - Canteca de macao

Las penas entran en mi adentro

Cuando vienen unos cuantos

Y no son buenos

Me entran ascos solo de verlos

Y cuando me sonrien y me miran

Me dan miedo…

Yo sólo me rodeo de los wenos

Porque tienen más vidilla, más sinceros

Las caretas solo son para los feos

Y el agua clara y el cielo para los bellos…

Y seguiran y seguiran existiendo

Y ojala siga distinguiéndolos

Y cuando llegue el día de mi entierro

Sabré que sólo estaré rodeado de los wenos!

De los bellos, de los ciertos…

De los sencillos

Que sólo se distinguen por sus ojillos

Y llegará y llegará el momento

En que otros se queden sin sueños

Y se daran cuento de que se han quedado pekeños

Que los wenos no son de su huerto

Y que en su entierro serán bichos muertos…

Sólo pido perdón por la rabia

La rabia que me hace ser de los que no quiero

Por eso cuando canto esta canción

Lo hago con dolor y arrepentimiento…

Het verdriet komt in mij binnen

Wanneer er een paar komen

en ze zijn niet goed

Ik walg ervan als ik ze zie

En als ze naar me glimlachen en naar me kijken

Ze maken me bang...

Ik omring mezelf alleen met de weno's

Omdat ze meer leven hebben, meer oprecht

Maskers zijn alleen voor lelijke mensen

En het heldere water en de lucht voor de prachtige…

En ze zullen blijven en blijven bestaan

En ik hoop dat ik ze blijf onderscheiden

En wanneer de dag van mijn begrafenis aanbreekt

Ik zal weten dat ik alleen omringd zal zijn door de weno's!

Van het mooie, van het zekere...

van de singles

Die zich alleen onderscheiden door hun kleine oogjes

En de tijd zal komen en de tijd zal komen

Waarin anderen geen dromen meer hebben

En ze zullen beseffen dat ze klein zijn geweest

Dat de weno's niet uit hun tuin komen

En dat het op zijn begrafenis dode insecten zullen zijn...

Ik verontschuldig me alleen voor de woede

De woede die ervoor zorgt dat ik een van degenen ben die ik niet wil

Daarom zing ik dit lied

Ik doe het met pijn en spijt...