Il giovane Mario - Brunori SAS

Il giovane Mario voleva esser milionario

Perciò spendeva quasi tutto il suo salario

In gratta e vinci e slot-machine

Sognava sempre di comprare quel mega-televisore

Che aveva visto al centro commerciale

Tornare a casa, fare una sorpresa ai suoi bambini

E poi guadare tutti insieme, il quiz alla TV

Perciò il giovane Mario finì per vivere al contrario

S’indebitò fino ai capelli

E di capelli non ne aveva quasi più

Tornava tardi la sera con una specie di cena

Quattro bocche enormi da sfamare

In quelle sere che faceva un freddo cane

Così freddo che anche il cane un giorno, smise di tremare

Amore mio dolcissimo

Non ti devi preoccupare

Io sono un grande giocatore

E troverò il sistema anche per vincere la fame

Forse hai puntato su un cavallo perdente

Ma ho tre biglietti della lotteria

Amore, credimi, nell’anno che verrà

Ci lasceremo dietro la miseria e la malinconia

Ta-ra-ra-ra-ra

Ta-ra-ra-ra-ra

Ta-ra-ra-ra-ra

Ma il giovane Mario strappava i giorni al calendario

E ad ogni fine del mese, da povero Cristo

Ricominciava il suo calvario

Ad ogni nuova stazione cadeva la croce

Sopra il foglio di una cambiale

E fu così che da una notte all’altra, senza neanche pensarci

Il giovane Mario decise di mollare

Amore mio dolcissimo

Io vi devo abbandonare

È che ho giocato troppe volte nella vita

E con la vita che ora devo pagare

Quello che resta della mia miseria

Sta tutto chiuso in questa scrivania

Amore, credimi, il dolore passerà

E brinderete alla mia assenza senza malinconia

Ta-ra-ra-ra-ra

Ta-ra-ra-ra-ra

Ta-ra-ra-ra-ra

Ma il giovane Mario non fece i conti col solaio

E con la corda appesa attorno al collo

Si tirò addosso il lampadario

Quando riprese coscienza aveva un gran mal di testa

E tutto intorno letti d’ospedale

Nella sua mano quella di Maria

Maria con gli occhi di una madre che perdona l’ennesima bugia

Ta-ra-ra-ra-ra

Ta-ra-ra-ra-ra

Ta-ra-ra-ra-ra

Na-na na-na

Jonge Mario wilde miljonair worden

Dus hij besteedde het grootste deel van zijn loon

In krasloten en gokautomaten

Hij heeft er altijd van gedroomd om die mega-tv te kopen

Die hij had gezien in het winkelcentrum

Ga naar huis, verras je kinderen

En dan samen de quiz op tv kijken

Daarom leefde de jonge Mario in omgekeerde richting

Hij raakte in de schulden bij zijn haar

En hij had bijna geen haar meer

Hij zou 's avonds laat terugkomen met een soort diner

Vier enorme monden om te voeden

Op die avonden was het ijskoud

Zo koud dat zelfs de hond op een dag stopte met trillen

Mijn liefste liefde

Maak je geen zorgen

Ik ben een geweldige speler

En ik zal ook de manier vinden om honger te overwinnen

Misschien wed je op een verliezend paard?

Maar ik heb drie loten

Liefs, geloof me, in het komende jaar

We zullen ellende en melancholie achterlaten

Ta-ra-ra-ra-ra

Ta-ra-ra-ra-ra

Ta-ra-ra-ra-ra

Maar de jonge Mario scheurde de dagen van de kalender

En aan het einde van de maand, zoals de arme Christus

Zijn beproeving begon opnieuw

Bij elk nieuw station viel het kruis

Boven een wissel

En zo was het van de ene nacht op de andere, zonder er zelfs maar aan te denken

De jonge Mario besloot op te geven

Mijn liefste liefde

ik moet je in de steek laten

Ik heb gewoon te vaak in mijn leven gespeeld

En met het leven dat ik nu moet betalen

Wat blijft er over van mijn ellende

Het zit allemaal opgesloten in dit bureau

Liefde, geloof me, de pijn zal voorbij gaan

En je proost op mijn afwezigheid zonder melancholie

Ta-ra-ra-ra-ra

Ta-ra-ra-ra-ra

Ta-ra-ra-ra-ra

Maar de jonge Mario hield zich niet bezig met de zolder

En met het touw om de nek hangen

Hij trok de kroonluchter over zich heen

Toen hij weer bij bewustzijn kwam, had hij enorme hoofdpijn

En rondom ziekenhuisbedden

In zijn hand die van Mary

Maria met de ogen van een moeder die weer een leugen vergeeft

Ta-ra-ra-ra-ra

Ta-ra-ra-ra-ra

Ta-ra-ra-ra-ra

Na-na-na-na