Guardia '82 - Brunori SAS

La spiaggia di Guardia rovente

Era piena di gente

Si parlava di sport di Pertini e Bearzot

Io ignaro di questo, ignaro di tutto

Fabbricavo castelli di sabbia

Con paletta e secchiello, ed in testa un cappello

E lei stava senza mutande

Ma io non la guardavo neanche

M’infilavo i braccioli e poi dritto nel ma- a- re Non sapevo neanche cosa fosse l’Amore.

Dieci anni più tardi la vidi vicino a un falò

E bruciava la carne e bruciavano canne

Io stavo seduto da solo a suonar la chitarra

A cantare canzoni a cercare attenzioni

Ma lei non mi guardava neanche

Ed io facevo finta di niente

Ingollavo peroni e inziavo ad urlaaa- aaa- re Delle pene che solo ti sa dare l’amo-oo-re

Sulla spiaggia lattine anni '80

Quando il mare s’incazzae riporta

Ricordi che avevi coperto di sabbia

Palloni arancioni sgonfiati,

Fare ciao ad un treno chepassa

E guardare nel cielo la scia di un aereo

E lei sempre senza mutande

Ed io che non capivo neanche

E scavavo la sabbia cercando tesooo — ooo -ri

E vedevo la vita soltanto a colori

E poi di colpo fra le sue braccia

Noi due stretti sotto la doccia

La paura e la voglia di fare l’amo- oooo- re Il 31 agosto,

C'è una storia che nasce

E un’estate che muore.

Het hete strand van Guardia

Het zat vol met mensen

Er was sprake van Pertini en Bearzot sporten

Ik ben me hier niet van bewust, ik ben me niet van alles bewust

Ik heb zandkastelen gemaakt

Met schep en emmer, en op het hoofd een hoed

En ze had geen slipje

Maar ik keek niet eens naar haar

Ik deed de armleuningen aan en toen recht de zee in. Ik wist niet eens wat Liefde was.

Tien jaar later zag ik haar bij een vreugdevuur

En ze verbrandden het vlees en ze verbrandden riet

Ik zat alleen gitaar te spelen

Liedjes zingen om aandacht te vragen

Maar ze keek me niet eens aan

En ik deed alsof er niets was gebeurd

Ik slikte mensen in en begon te schreeuwen tegen de pijn die alleen de liefde-oo-re je kan geven

Op het strand blikjes uit de jaren 80

Wanneer de zee boos wordt en terugkeert

Onthoud dat je bedekt was met zand

leeggelopen oranje ballonnen,

Afscheid nemen van een passerende trein

En kijk naar het kielzog van een vliegtuig in de lucht

En ze altijd zonder slipje

En ik begreep het niet eens

En ik groef het zand op zoek naar tesooo - ooo -ri

En ik zag het leven alleen in kleur

En dan ineens in zijn armen

Met z'n tweeën strak onder de douche

De angst en het verlangen om te vrijen - oooo - 31 augustus,

Er is een verhaal dat is geboren

Het is een stervende zomer.