Sous France - BRAV

Décidément, les hurlements ne suffisent plus

Certainement, c’est nos idées qu’on brûle

Évidemment, ils aimeraient qu’on s’entre-tue

Finalement, ils ne seront pas déçus

Si seulement, nos plaies pouvaient être entendues

Et nos déchirements, apaisés d’un salut

C’est fièrement que je porte nos blessures

Suffisamment nombreuses pour en faire ma lutte

Même si glissante est la pente, j’rapperai autant qu’ils nous mentent

Avec la rancœur dominante et mon côté militant

Face aux Goliaths dirigeants, les politicards délinquants

Notre actuel président, aussi inconscient qu’arrogant

Ces pantins du gouvernement, de la gauche droite ou du centre

Sans aucune différence puisque les pourris se ressemblent

Patronat et l’argent qu’ils détournent impunément

Les bénéfices, les dividendes qu’ils se partagent évidemment

L'économie et son bilan, cette logique du rendement

Les parachutes dorés quand s'écroule le monde de la finance

Contre l’ordre trop oppressant du procureur aux agents

De police en passant par tous ces cowboys du dimanche

Les élites, soit disant, intellectuelles qu’en apparence

Et donneur de leçon sans licence, débilité par excellence

Face aux rackettes à outrance, de notre cher pays de France

TVA, redevance, impôts si tu as de la chance

La bourgeoisie insolente, inégalités grandissantes

Le racisme lui augmente, l’extrême droite rempli ses rangs

Le constat est alarmant, pourtant ici rien d’dérangeant

Tant qu’on a de quoi se consoler en consommant d’plus en plus grand

Face à la routine incessante, métro, boulot, autant de chose qui pousse à

l’isolement

Dans nos quotidiens au tourment

Contre l’offre et la demande, des business, de l’armement

Maintenir le sous-développement est le meilleur rendement

Étrange coïncidence, on se délocalise entre temps

Suicide et licenciement font de nombreux prétendants

Tout s’achète et tout se vend, on se donne et on se prend

La fin du monde a de l’avance, le diable mène la danse

Utopie, inconscience, la morale a peu d’importance

Avec deux trois billets de banque, les principes foutent le camp

Me demander ce que j’en pense, je risquerais certainement

D'être vulgaire assurément car je ne sais pas dire merde poliment

Comment te sens-tu?

Tellement mal

Mal pourquoi?

J’me sens usé

Pardonneras-tu?

Je ne crois pas

Comment ça?

Plutôt crever

Décidément, les hurlements ne suffisent plus

Certainement, c’est nos idées qu’on brûle

Évidemment, ils aimeraient qu’on s’entre-tue

Finalement, ils ne seront pas déçus

Si seulement, nos plaies pouvaient être entendues

Et nos déchirements, apaisés d’un salut

C’est fièrement que je porte nos blessures

Suffisamment nombreuses pour en faire ma lutte

Je crois que d’un cerveau, il nous manque

Car en désaccord trop souvent

Au lieu d'être outré violemment, on acquiesce gentiment

Contre les médias qui font l’audience, avec la peur à tous les temps

Ce qui est étrange nous dérange, et les étrangers bien avant

Contre tous ceux qui nous vendent du rêve quand il faut de la viande

En faisant croire à nos enfants que s’foutre à poil est la tendance

Contre le sexe omniprésent, la pudeur en décadence

Ta fille n’a même pas 8 ans, le string lui va d’jà comme un gant

Contre l’excès, l’accoutumance, à l’alcool, au shit, à la blanche

Qu’on trouve plus facilement qu’un emploi honnêtement

Y a de quoi se poser des questions non?

Où sont passés leurs bien-pensants

Vos règles ne sont-elles que du vent?

Qui de nous est l’plus tolérant?

T’es barbu donc t’es taliban

T’es noir toi, reste sur le banc

T’es juif, riche surement

T’es blanc, un raciste forcément

Cliché sur cliché, autant de réflexions humiliantes

On encaissera jusqu'à quand, jusqu'à ce que coule le sang?

Lucide ou pas: souvent j’me demande: suis-je un sujet d’une expérience?

Quand j’additionne et recense le nombre de choses qu’on me plante

Cette vérité te dérange, mais c’est bien ce qui t’attend

Soit debout, soit sur le ventre, mais faut choisir à un moment

Comment te sens-tu?

Tellement mal

Mal pourquoi?

J’me sens usé

Pardonneras-tu?

Je ne crois pas

Comment ça?

Plutôt crever

Beslist, het geschreeuw is niet meer genoeg

Zeker, het zijn onze ideeën die we verbranden

Het is duidelijk dat ze willen dat we elkaar vermoorden

Uiteindelijk zullen ze niet teleurgesteld worden

Konden onze wonden maar gehoord worden

En onze tranen, gestild met een groet

Ik draag trots onze wonden

Genoeg om er mijn gevecht van te maken

Zelfs als de helling glad is, zal ik net zoveel rappen als ze tegen ons liegen

Met de overheersende wrok en mijn militante kant

Geconfronteerd met de heersende Goliaths, de delinquente politici

Onze huidige president, even roekeloos als arrogant

Deze marionetten van de overheid, van links rechts of van het centrum

Zonder enig verschil sinds de rotten op elkaar lijken

Werkgevers en het geld dat ze straffeloos verduisteren

De winsten, de dividenden die ze uiteraard delen

De economie en haar balans, deze logica van rendement

Gouden parachutes wanneer de financiële wereld instort

Tegen het al te beklemmende bevel van de officier van justitie aan de agenten in

Van politie tot al die zondagse cowboys

De elites, zogenaamd intellectueel alleen qua uiterlijk

En docent zonder vergunning, zwakte bij uitstek

Geconfronteerd met buitensporige afpersing, vanuit ons dierbare land Frankrijk

BTW, royalty's, belastingen als je geluk hebt

De onbeschaamde bourgeoisie, groeiende ongelijkheid

Racisme groeit in hem, extreemrechts vult zijn gelederen

Het rapport is alarmerend, maar niets verontrustends hier

Zolang we maar genoeg hebben om onszelf te troosten door steeds meer te consumeren

Geconfronteerd met de onophoudelijke routine, metro, werk, zoveel dingen die ertoe leiden

isolatie

In ons gekwelde dagelijkse leven

Tegen vraag en aanbod, handel, bewapening

Onderontwikkeling behouden is het beste rendement

Vreemd toeval, we verhuizen ondertussen

Zelfmoord en ontslag maken veel vrijers

Alles wordt gekocht en alles wordt verkocht, we geven en nemen

Het einde van de wereld komt eraan, de duivel leidt de dans

Utopie, onbewustheid, moraal doen er niet toe

Met twee bankbiljetten van drie komen de principes er helemaal uit

Vraag me wat ik denk, ik zou zeker het risico nemen

Om zeker vulgair te zijn, want ik kan niet beleefd zeggen

Hoe voel je je?

Zo slecht

Kwaad waarom?

Ik voel me uitgeput

Wil je vergeven?

ik geloof niet

Hoezo dat?

Liever dood

Beslist, het geschreeuw is niet meer genoeg

Zeker, het zijn onze ideeën die we verbranden

Het is duidelijk dat ze willen dat we elkaar vermoorden

Uiteindelijk zullen ze niet teleurgesteld worden

Konden onze wonden maar gehoord worden

En onze tranen, gestild met een groet

Ik draag trots onze wonden

Genoeg om er mijn gevecht van te maken

Ik geloof dat we een brein missen

Omdat ik het te vaak oneens ben

In plaats van gewelddadig verontwaardigd te zijn, knikken we zachtjes

Tegen de media die het publiek maken, met angst de hele tijd

Vreemde dingen storen ons, en vreemden lang daarvoor

Tegen al degenen die ons dromen verkopen als er vlees voor nodig is

Onze kinderen laten denken dat naakt zijn de trend is

Tegen alomtegenwoordige seks, vervallen bescheidenheid

Je dochter is nog geen 8 jaar, de string zit haar al als gegoten

Tegen overdaad, verslaving, aan alcohol, aan hasj, aan wit

Dat is makkelijker te vinden dan eerlijk gezegd een baan

Er is iets om vragen over te stellen, nietwaar?

Waar zijn hun wereldverbeteraars gebleven?

Zijn je menstruaties gewoon gebakken lucht?

Wie van ons is het meest tolerant?

Je hebt een baard, dus je bent Taliban

Je bent zwart, blijf op de bank

Je bent joods, zeker rijk

Je bent blank, noodzakelijkerwijs een racist

Cliché na cliché, zoveel vernederende reflecties

Hoe lang zullen we verzilveren, totdat het bloed gaat stromen?

Helder of niet: vaak vraag ik me af: ben ik het onderwerp van een experiment?

Als ik het aantal dingen dat ik heb geplant optel en tel

Deze waarheid stoort je, maar dat is wat je te wachten staat

Sta op of kijk naar beneden, maar je moet op een gegeven moment kiezen

Hoe voel je je?

Zo slecht

Kwaad waarom?

Ik voel me uitgeput

Wil je vergeven?

ik geloof niet

Hoezo dat?

Liever dood