Post Scriptum - BRAV

J’voulais que tout soit clair

Avant que le couvercle ne se referme

Une dernière fois emmerdé les bourgeois, les ministères

Cracher la vérité amère

De la part de la classe ouvrière,

Passer mes nerfs à travers quelques vers.

Dire que ça change était le but

C’est ce que j’ai crû

Je suis venu, j’ai vu

j’ai fait ce que j’ai pu.

Je te le jure j’ai été jusqu'à parler de moi

Moi qui d’ordinaire préfère se taire

Éviter le sujet comme un ennemi devant sa mère.

J’ai essayé d'être juste

Peut importe qu’ils croient.

J’ai essuyer des insultes,

Et mes yeux quelques fois.

Quelque en soit

Le prix a payé je paierai.

Je préfère milles fois crevé debout

Que vivre a genoux c’est vrais.

J’ai du ravalé ma fierté

Ressorti de vieux demons

En faisant semblant de sourires

Pour ressembler a tout le monde

J’ai même mis de côté la honte

Pris sur moi souvent

Afin de mettre des mots sur

mes dégoût mes tourments

Mis à poil en parlant de moi

Un peu il fallait qu’ils sachent

Qui se cache derrière le masque

Mon côté face ténébreux

Un côté sache qu’il n’est

Qu’une mascarade débile

Parce que comme AnaKin

J’ai la colère facile,

Je suis pire que ce qu’ils imaginent

Oui l’obscurité me facine

Bi polaire mon profil

Mon passé

Mon talons d’Achille

J’espérais faire de la musique

Un moyens de nous libérer

Que ma lutte soit autre chose

Qu’une défaite anticipé

Anti injustice anti inégalités

J’ai eu beau semer de la paix

Je n’ai récolter que des procès

J’ai donné tout ce que je pouvais

De la sueur du sang et des larmes

J’y ai laissé des années, des amis,

délaissé même ma femme

Pour finalement quoi?

La richesse,

la gloire non même pas,

Chez moi c’est toujours aussi difficile

Les trente dernier jours du mois

J’etouffais

Alors j’ai tout fais

Dit merci, s’il vous plaît

Mais toujours rien a bouffer

Échoué ou reusir au fond n’a pas d’importance

plus le combat est grand

Plus la victoire est immense

Certains me disent

Que je prends des risques

Mais qui le fera si je me défile

Je me sens vivre que

Si i utile a mes semblable je le suis

Je me fiche bien qu’ils en rient

J'écris pas je résiste

Ni profit ni bénéficie

Je suis qu’un bénévole lyriciste moi

Pour que je cède faudrait que je trépasse

Plantes moi dans le dos si tu trouves encore de la place

Sous une bâche

sont mes chance

D'être suivie c’est certain

En France c’est sur y’a moins

de Jean moulin

Que de Petain

Et puisque rien ne nous attends

Apart le père Lachaise

J'écris chaqu’un de mes textes

Façon dimanche a l’irlandaise

Si je frappe sans raisons

L’histoire m’en donnera elle

Aussi loin que je m’en rappelle

Être libre c’est choisir

Soit même ses chaîne

Qu’un seul tienne et les autres le suivront

Ou est-ce l’inverse j’ai bien l’impression

On m’a dit l’union fait la force

Mais qui fera l’union?

Dans ce pays ou les moutons

Se comptent par millions

Ou la morale et la raison

Ont déserté les lieux

Ou les riches sont plus riches

Et les pauvres plus… nombreux

Je ne peux rien prendre

Je vous laisse tout

T’inquiète un jour la roue…

lette Russe tourne

Qu’ils se rassurent

Je n’ai pas fini de me battre

Je n'étais pas rappeur mais

Un révolté qui fait du rap

J’ai tenté d'être brave

J’espère ne pas m'être trop perdu des fois

Désolé si je déçois mais

Parfois j’ai du faire des choix

Mauvais ou bon ça no-comment

Indifférent je sais bien trop de choses pour l'être

Il y a eu Renaud avant moi

Il y a eu Dilan avant lui

Après moi qui viendra

Après moi c’est pas fini

Enfin j’espère car

Vu le QI de fruits de mer

De ces pseudo leaders

J’ai des envies de columbine toutes les demis heures.

Dis leurs que l’abandon et moi font deux

Si le futur est flou

C’est parce qu’on est

Au pied du mur

Bien sur

Je ne souris pas je grogne

Ne me caresse pas je mort

Tout est de la faute de Tyler Durdun

C’est peut-être la dernière fois

Qu’on m’entends autant être franc

Je ne suis pas de ceux qui suivent

Je préfère prendre de l’avance

Gardez vos distance et je garderai mon calme

Baisse d’un ton et je baisserai mon arme

Je crois que tout est dit ou presque

Laissez moi faire le reste

PS: Parmis les pauvres enterré moi sans roses en espérant qu’il pleuve qu’on

Ik wilde dat alles duidelijk was

Voordat het deksel sluit

Een laatste keer de bourgeoisie kwaad maken, de ministeries

Spuug de bittere waarheid uit

Van de arbeidersklasse,

Span mijn zenuwen door een paar verzen.

Zeggen dat het verandert, was het punt

Dat is wat ik geloofde

Ik kwam, ik zag

Ik deed wat ik kon.

Ik zweer dat ik zo ver ben gegaan om over mij te praten

Ik die meestal liever stil ben

Het onderwerp vermijden als een vijand in het bijzijn van zijn moeder.

Ik probeerde eerlijk te zijn

Het maakt niet uit of ze geloven.

Ik leed beledigingen,

En soms mijn ogen.

Wat dan ook

De betaalde prijs zal ik betalen.

Ik geef de voorkeur aan duizend keer dood op mijn voeten

Dat leven op je knieën klopt.

Ik moest mijn trots inslikken

Ontstaan ​​uit oude demonen

Faken glimlachen

Om op iedereen te lijken

Ik heb zelfs de schaamte opzij gezet

Vaak op me genomen

Om er woorden aan te geven

mijn afschuw mijn kwellingen

Ga naakt praten over mij

Ze moesten het toch weten

Wie verschuilt zich achter het masker

Mijn donkere kant gezicht

De ene kant weet dat het niet zo is

Wat een stomme maskerade

Omdat zoals AnaKin

Ik word snel boos,

Ik ben erger dan ze denken

Ja, de duisternis fascineert me

Bipolair mijn profiel

Mijn verleden

Mijn achilleshielen

Ik hoopte muziek te maken

Een manier om ons te bevrijden

Laat mijn strijd iets anders zijn

Dan een verwachte nederlaag

Tegen onrecht, tegen ongelijkheid

Ik had geen moeite om vrede te zaaien

Ik verzamelde alleen rechtszaken

Ik heb alles gegeven wat ik kon

Bloed zweet en tranen

Ik ben daar jaren weggegaan, vrienden,

verliet zelfs mijn vrouw

Voor wat uiteindelijk?

Het rijkdom,

niet eens glorie,

Voor mij is het altijd zo moeilijk

De laatste dertig dagen van de maand

Ik stikte

Dus ik deed alles

Zeg dankjewel, alsjeblieft

Maar nog steeds niets te eten

Onderin falen of slagen maakt niet uit

hoe groter het gevecht

Hoe groter de overwinning

Sommigen vertellen het me

Dat ik risico's neem

Maar wie zal het doen als ik wegglijd

ik voel me levend

Als ik nuttig ben voor mijn medemensen, ben ik dat

Het kan me niet schelen als ze er niet om geven

Ik schrijf niet, ik verzet me

Noch winst noch voordeel

Ik ben maar een vrijwillige tekstschrijver

Als ik zou toegeven, zou ik moeten overlijden

Plant me achterin als je nog plaats vindt

Onder een zeil

zijn mijn kansen

Zeker te volgen

In Frankrijk is het er minder

door Jean Moulin

En Pétain

En aangezien ons niets te wachten staat

Afgezien van Père Lachaise

Ik schrijf al mijn teksten

Ierse zondagse stijl

Als ik zonder reden klop

De geschiedenis zal me geven

Zo ver terug als ik me kan herinneren

Vrij zijn is kiezen

Of zelfs zijn kettingen

Laat er een vasthouden en de anderen zullen volgen

Of is het andersom heb ik het gevoel

Ik kreeg te horen dat eenheid kracht is

Maar wie zal zich verenigen?

In dit land waar de schapen

Aantal in de miljoenen

Of moraliteit en rede

Heb de plek verlaten

Waar de rijken rijker zijn

En de armen meer...velen

Ik kan niets aannemen

Ik laat het allemaal aan jou over

Maak je op een dag zorgen over het wiel...

Russische letter draait

Laat ze gerust zijn

Ik ben nog niet klaar met vechten

Ik was geen rapper maar

Een rebel die rapt

Ik probeerde moedig te zijn

Hoop dat ik soms niet te verdwaalde

Sorry als ik teleurstel, maar

Soms moest ik keuzes maken

Slecht of goed dat geen commentaar

Onverschillig weet ik te veel om te zijn

Er was Renaud voor mij

Voor hem stond Dilan

Na mij wie zal komen

Na mij is het nog niet voorbij

Eindelijk hoop ik omdat

Zeevruchten IQ gezien

Van deze pseudo-leiders

Ik hunker elk half uur naar akelei.

Vertel ze verlatenheid en ik maak er twee

Als de toekomst wazig is

Het is omdat we zijn

Naar de muur

Natuurlijk

Ik lach niet, ik grom

Streel me niet, ik ben dood

Het is allemaal de schuld van Tyler Durdun

Dit kan de laatste keer zijn

Laat me evenzeer gehoord worden om eerlijk te zijn

Ik ben niet iemand om te volgen

Ik loop liever voorop

Blijf op afstand en ik zal kalm blijven

Demp je stem en ik laat mijn geweer zakken

Ik denk dat dat alles of bijna zegt

laat mij de rest doen

PS: Onder de armen begroef me zonder rozen in de hoop op regen