Outreau - BRAV

Même présentable

On aura l’air coupable

Les fins heureuses chez nous sont rares

Comme un bon avocat

Pourtant, parait que nous sommes né égaux

Seulement, lorsque l’on naît et mourrons

Au royaume, des Badaoui et des Burgaud

Les fous ont l’avantage du nombre, c’est sûr

C’n’est pas, à la mode d'être honnête

Et s’ils nous marchent dessus

C’est pour qu’on ne redresse plus la tête

Même pas assez pour faire des souhaits

Donc c’est nos enfants qu’ils jetteront dans des puits

Et puis, s’ils ne les violent pas

Ils les congèlent dans les frigos à bas prix

Le savoir est une arme

Mais beaucoup n’ont que l'étui (x3)

«Le 14 novembre 2001, où j’ai été arrêté, ma mère a arrêté de s’alimenter.

Ma mère a arrêté de parler, pleurant tous les jours son fils en prison.

Elle a tenu deux mois, deux mois.

Et ce 10 janvier 2002, qui j’ai devant moi?

Celui que je qualifierai du meurtrier de ma mère: le juge Burgaud.

C’est à cause de lui que maman est partie.»

Zelfs representatief

We zullen schuldig kijken

Gelukkige eindes zijn hier zeldzaam

Als een goede advocaat

Toch lijkt het erop dat we als gelijken zijn geboren

Pas als we geboren worden en sterven

In het koninkrijk, Badaouis en Burgauds

Dwazen hebben het voordeel van cijfers, dat is zeker

Het is niet in de mode om eerlijk te zijn

En als ze op ons trappen

Het is zodat we ons hoofd niet meer opheffen

Niet eens genoeg om wensen te doen

Het zijn dus onze kinderen die in putten zullen gooien

En dan, als ze ze niet schenden

Ze vriezen ze in goedkope koelkasten in

Kennis is een wapen

Maar velen hebben alleen de koffer (x3)

“Op 14 november 2001, toen ik werd gearresteerd, stopte mijn moeder met eten.

Mijn moeder stopte met praten en rouwde elke dag om haar zoon in de gevangenis.

Ze duurde twee maanden, twee maanden.

En op 10 januari 2002, wie heb ik voor me?

Degene die ik de moordenaar van mijn moeder zal noemen: rechter Burgaud.

Het is door hem dat moeder is vertrokken."