Volver - Benjamin Biolay

Je me souviens du gout des gens

De la torpeur et des tourments

Y’a pas cinq heures j’avais quinze ans

Mais plus grand chose de l’enfant

Je me rappelle d’un torrent

D’un homme singe et d’un cadran

De cette douleur entre les dents

De la douceur d’aucun printemps

Avant

Avant

Je voulais faire tout comme les riches

Tout en les maudissant au fond

Je me rappelle de quelques friches

De mes vieux copains vagabonds

Y’a pas quatre j’avais vingt piges

Déjà les soucis d’un vieux con

Aujourd’hui encore je m’entiche

De quelques arbres, juste pour le tronc

La vie n’aime pas qu’on la regarde

Dans les yeux

Elle peut te faire croire par mégarde

Qu’elle est deux

Mais elle n’est qu’une

Sans rancoeur ni rancune

Je me souviens de leurs amants

Sale tête de con, sale tête de gland

Y’a trois quart d’heure j’avais trente ans

Le cul d’un orang-outan

Je me rappelle de pas grand chose

Un coin de ciel qui vire au mauve

J'étais déjà bien peu de choses

Comme bien des rebelles sans causes

Y’a pas deux plombes j’avais quarante

La vie était déjà moins marrante

Tord boyaux couleur amarante

Chaque été en douce pente

La vie n’aime pas qu’on la regarde

Dans les yeux

Elle peut te faire croire par mégarde

Qu’elle est deux

Mais elle n’est qu’une

Sans rancoeur ni rancune

Aucune

Long soupir embrouilles et brouillard

Petites combines, faux débrouillard

Je vois mon avenir de vieillard

Comme un train toujours en retard

Y’a pas cinq heures j’avais quinze ans

Déjà la rage, c'était déjà les gens

Déjà les yeux rougis de sang

Déjà le nez au firmament

Y’a quelques mois

J’avais quinze ans

Mais j’aimais pas

Ik herinner me de smaak van mensen

Van verdoving en kwellingen

Nog geen vijf uur geleden was ik vijftien

Maar meer van het kind

Ik herinner me een torrent

Van een aap man en een zonnewijzer

Van deze pijn tussen de tanden

Van de zoetheid van geen lente

Voordat

Voordat

Ik wilde doen zoals de rijken

Terwijl je ze diep van binnen vervloekt

Ik herinner me een woestenij

Van mijn oude zwervende vrienden

Nog geen vier jaar geleden, ik was twintig jaar oud

Nu al de zorgen van een ouwe scheet

Zelfs vandaag word ik verliefd

Van sommige bomen, alleen voor de stam

Het leven wordt niet graag bekeken

In de ogen

Ze kan je onbedoeld laten geloven

Dat ze twee is

Maar ze is er maar één

Zonder wrok of wrok

Ik herinner me hun minnaars

Vuile eikelkop, vuile eikelkop

Drie kwartier geleden was ik dertig jaar oud

De kont van een orang-oetan

Ik herinner me niet veel

Een stukje lucht dat paars wordt

Ik was al heel klein

Zoals veel rebellen zonder oorzaken

Het is alweer een tijdje geleden dat ik veertig was

Het leven was al minder leuk

Tord behuizingen amarant kleur

Elke zomer op een glooiende helling

Het leven wordt niet graag bekeken

In de ogen

Ze kan je onbedoeld laten geloven

Dat ze twee is

Maar ze is er maar één

Zonder wrok of wrok

Geen

Lange zucht modder en mist

Kleine trucs, valse vindingrijkheid

Ik zie mijn toekomst als een oude man

Zoals een trein altijd te laat

Nog geen vijf uur geleden was ik vijftien

Reeds de woede, het waren al de mensen

Ogen al rood van het bloed

Nu al de neus aan het firmament

een paar maanden geleden

ik was vijftien

Maar ik vond het niet leuk