Padam - Benjamin Biolay

Bien souvent je me suis réveillé avant le lever du soleil, avant de quitter

l’hôtel

Engoncé dans mon complet croisé

Si souvent, j’ai gardé pour moi mes vicissitudes et mes vices

Et tourments, tournis, turpitudes

L’horreur d’un souvenir passé

J’attendais en vain

Que le monde entier m’acclame

Qu’il me déclare sa flamme

Dans une orgie haut de gamme

Padam padam padam padam pam pam

Souvent, je me suis pris pour un autre et j’ai fait des doubles fautes

Double sec, double dose, double dame avec les femmes d’un autre

Plus souvent qu'à mon tour j’ai bu le sang des vautours

J’ai cru les gens qui m’entourent

Qui rêvent de bonheur

Mais se foutent éperdument du nôtre

Si, souvent, sur la sellette, je rêvais de paillettes, long est le chemin qui

mène

À la faillite en presque tous les domaines

Si, souvent, j’ai broyé du noir, du gris, du magenta, du marc, de l’eau-de-vie

De l’art de vivre sans personne qui t’aime

Padam padam padam padam pam pam

Vaak werd ik wakker voor zonsopgang, voordat ik wegging

het hotel

Verpakt in mijn double-breasted pak

Zo vaak heb ik mijn wisselvalligheden en mijn ondeugden voor mezelf gehouden

En kwelling, duizeligheid, schande

De gruwel van een herinnering uit het verleden

ik heb tevergeefs gewacht

Laat de hele wereld me aanmoedigen

Laat hem zijn vlam aan mij verklaren

In een high-end orgie

padam padam padam padam pam pam

Vaak dacht ik dat ik iemand anders was en maakte ik dubbele fouten

Dubbele sec, dubbele dosis, dubbele dame met de vrouwen van een ander

Vaker wel dan niet dronk ik het bloed van gieren

Ik geloofde de mensen om me heen

Wie droomt van geluk

Maar geef niets om de onze

Als ik vaak, in de hete stoel, droomde van pailletten, lang is het pad dat

LED

Op bijna alle gebieden failliet gaan

Als ik vaak zwart, grijs, magenta, marc, cognac maal

Van de kunst van het leven zonder iemand die van je houdt

padam padam padam padam pam pam