Laisse Aboyer Les Chiens - Benjamin Biolay

Tu connaissais pas la consigne mon ange

Tu m’as coupé par la racine mon ange

Blanc comme un sachet d’heroine mon ange

Tu connaissais pas les remords ma belle

Ni ce que ça fait d’etre mort au ciel

La lune est bleue comme un passeur fidele

Tu connaissais les ravines mon ange

Ni le sanglot que je réprime mon ange

Tu joues avec la carabine mon ange

Tu connaissais pas la consigne ma belle

Fallait il que tu la devines ma belle

Pour que l’amour enfin soit eternel

On prendra la vie comme on veut

On priera le ciel si on veut

On s’en mettra plein la panse

On prendra la vie comme elle vient

On ira au ciel si on le veut bien

On ne marche plus on avance

Laisse aboyer les chiens

Tu connaissais pas la consigne mon ange

Ma peau maculée d'éosine mon nange

Vois tu les cheminées d’usine mon ange

Tu connaissais pas le silence mon coeur

Le siege arriere d’une ambulance mon coeur

C’est trop tard une foi qu’on s’elance mon coeur

Comme un ange qui passe

Comme une fissure dans la glace

Comme ta premiere passe

Comme des pauvres en premiere classe

Ça peut te sembler

Ça peut te sembler long

Comme un ange qui passe

Un inconnu dans la glace

Qui laisse une trace

Ça peut te sembler degueulasse

Ça peut te sembler

Ça peut te sembler bon

On s’en mettra plein la panse

On prendra la vie comme elle vient

On ira au ciel si on le veut bien

On ne marche plus on avance

On prendra la vie comme elle vient

On ne sera plus jamais en chien

On aura des récompenses

On prendra la vie comme on veut

On priera le ciel un jour sur deux

On s’approche plus on s’avance

Laisse aboyer les chiens

La caravane est loin x2

Tu n’as pas suivi la consigne mon ange

Tu gis sans vie dans la cuisine orange

Vetue d’un t shirt et d’un jean à franges

Je kende de instructies niet mijn engel

Je snijdt me bij de wortel mijn engel

Wit als een zak heldin mijn engel

Je wist niets van spijt mijn liefste

Of hoe het voelt om dood in de hemel te zijn

De maan is blauw als een trouwe veerman

Je kende de geulen, mijn engel

Noch de snik die ik mijn engel onderdruk

Je speelt met het geweer mijn engel

Je kende het kluisje niet, mijn schoonheid

Moest je raden schat?

Zodat liefde eindelijk eeuwig kan zijn

We nemen het leven zoals we willen

We zullen tot de hemel bidden als we willen

We zullen onze magen vullen

We nemen het leven zoals het komt

We gaan naar de hemel als we willen

We lopen niet meer, we gaan verder

Laat de honden blaffen

Je kende de instructies niet mijn engel

Mijn eosine besmeurde huid mijn nange

Zie je de fabrieksschoorstenen mijn engel

Je kende de stilte niet mijn hart

De achterbank van een ambulance mijn hart

Het is te laat zodra we mijn hart laten stijgen

Als een passerende engel

Als een scheur in het ijs

Like je eerste pas

Zoals arme mensen in de eerste klas

Het lijkt misschien voor jou

Het lijkt misschien lang voor je

Als een passerende engel

Een vreemdeling in het ijs

wie laat een stempel achter

Het klinkt misschien vies voor je

Het lijkt misschien voor jou

Het ziet er misschien goed uit voor jou

We zullen onze magen vullen

We nemen het leven zoals het komt

We gaan naar de hemel als we willen

We lopen niet meer, we gaan verder

We nemen het leven zoals het komt

We zullen nooit meer honden zijn

We krijgen beloningen

We nemen het leven zoals we willen

We zullen om de andere dag tot de hemel bidden

We komen dichterbij hoe verder we gaan

Laat de honden blaffen

De caravan is ver x2

Je hebt de instructies niet gevolgd, mijn engel

Je ligt levenloos in de oranje keuken

Gekleed in een t-shirt en jeans met franjes