La fin de la fin - Benjamin Biolay

Jusqu'à la fin

Le dernier wagon du dernier train

J’ai fini par me lasser

De peur de me lacérer

Le corps entier

Jusqu'à la fin de la fin

Jusqu’au dernier battement d’un cœur vain

J’ai fini par ignorer

Le fiel et les quolibets

Sous le ciel défait

Car aussi longtemps

Que la pluie voudra tomber sur moi

Je serai loin

Et le vent n’emportera plus rien

Jusqu'à la fin de la fin

Jusqu'à la fin

Juste avant le dernier coup de frein

J’ai fini par allumer

Le tout dernier calumet

Calme et en paix

Car aussi longtemps

Que la pluie voudra tomber sur moi

Je serai loin

Et le vent n’emportera plus rien

Jusqu'à la fin de la fin

Jusqu'à la fin de la fin

Car aussi longtemps

Que la pluie voudra tomber sur moi

Je serai loin

Et le vent n’emportera plus rien

Jusqu'à la fin de la fin

(Merci à delsan pour cettes paroles)

Tot het einde

Het laatste rijtuig van de laatste trein

Ik verveelde me

Uit angst om me te verscheuren

Het hele lichaam

Tot het einde van het einde

Tot de laatste slag van een ijdel hart

Ik negeerde uiteindelijk

De gal en de spot

Onder de gebroken hemel

Want zolang

Dat de regen op mij wil vallen

ik zal ver zijn

En de wind neemt niets weg

Tot het einde van het einde

Tot het einde

Net voor de laatste rem

Ik eindigde met verlichting

De allerlaatste pijp

Rustig en vredig

Want zolang

Dat de regen op mij wil vallen

ik zal ver zijn

En de wind neemt niets weg

Tot het einde van het einde

Tot het einde van het einde

Want zolang

Dat de regen op mij wil vallen

ik zal ver zijn

En de wind neemt niets weg

Tot het einde van het einde

(Met dank aan delsan voor deze teksten)