L'observatoire - Benjamin Biolay

Dans les cèdres

Il y a le temps qui nous précède

Il y a le printemps qui décède

Il y a du fado et du Phèdre

Sous l azur

De villas en villégiatures

Chacun bâtit son futur

Et va de ratés et ratures

Si en apparence il fait beau

Il ne fait pas loin de zéro

Peu de soleil et pas d espoir

Depuis l observatoire

Dans la plaine

Il y a le temps qui nous enchaîne

A nos douleurs et à nos peines

Déçu de nos desseins obscènes

Mais sur l autre rive

Les plaisanciers les badauds ivres

De bonheur en définitive

Pas un radeau qui ne dérive

Si en apparence il fait beau

Sous la glace il n y a plus d eau

Peu de soleil et pas d espoir

Depuis l observatoire

In de ceders

Er is tijd voor ons

Daar is de lente die sterft

Er is fado en Phaedra

onder het azuur

Van villa's tot resorts

Iedereen bouwt aan zijn toekomst

En ga van missers en uitwissingen

Als het lijkt alsof het zonnig is

Het is niet ver van nul

Weinig zon en geen hoop

Vanaf het observatorium

in de vlakte

Er is tijd die ons bindt

Tot onze pijnen en zorgen

Teleurgesteld in onze onzedelijke ontwerpen

Maar aan de andere kant

Schippers dronken toeschouwers

Geluk op het einde

Geen vlot dat niet drijft

Als het lijkt alsof het zonnig is

Onder het ijs is geen water meer

Weinig zon en geen hoop

Vanaf het observatorium