Jaloux de tout - Benjamin Biolay

Je savais bien bébé que c'était pas simple

Que j'étais couard c’est vrai et plein d’absinthe

Qu’il était tard je sais quand vint ta plainte

Mais qu'à moi comparée t'étais une sainte

Je savais bien bébé que t'étais trop belle

Lorsque tu t’effeuillais dans la nuit pale

Jaloux du moindre pd, du moindre cheval

Que tu montais bébé j’avais trop mal

Kétamine et cachets de gardénal

Je te mens pas bébé je te trouvais sale

J'étais noue, j’avais un goût de sel

Le bonheur s’use c’est vrai des qu’on l’appelle

Je savais bien bébé que tu étais d'équerre

Et de la tête aux pieds black et decker

Tu avais la flamme sacrée et des converses

Tu étais ma femme rêvée, ma fille de perse

J’avais sans doute trop d’amour en moi

Tu étais sans doute beaucoup trop belle pour moi

J'étais jaloux de tout

Jaloux de tout

Je savais bien bébé que tu étais fatale

Que tu allais déclencher l’assaut final

J’aurais du m'épancher passer à table

Mais j'étais dépassé et lamentable

J’ai rien compris bébé, j’ai vu le mal

Partout de tous cotés, lu ton journal

Partout j’avais des points de côtés, des sueurs froides

Sitôt qu’un étranger semblait affable

Je me sentais laid, ouais, et incurable

Que je sois sobre, grisé, cuit comme un râble

Et j'étais comme froisse et comme maussade

Sitôt que tu parlais aux autres à table

Je savais bien bébé que c'était la guerre

Tu.devais moins m’aimer, moins que naguère

Tu étais la plus belle des filles de la terre

Tu oublieras mes baisers, mais pas l’enfer

J’avais sans doute trop d’amour en moi

Tu étais sans doute beaucoup trop belle pour moi

J'étais jaloux de tout

Jaloux de tout

Jaloux de tout

J'étais jaloux de tout

Jaloux de tout

Tu disais souvent

Je vais te perdre un jour

Je répondais tout le temps

Tu dis n’importe quoi comme toujours

Tu disais parfois

Tu dis que du vent

Je répondais toujours

Tu dis n’importe quoi comme souvent

Avant

Avant

Tu disais aussi

Tu vas t’en aller

Je répondais jamais

Toi, tu ne m’en voulais jamais

Puis tu disais mon grand

Refais-moi l’amour

Je répondais jamais vraiment

Mais on refaisait l’amour souvent

Avant

Je savais bien bébé que c'était morose

Qu’on avait sous le pied comme une rose

Qu’on faisait moins c’est vrai la chose

Que j’avais tant laissé, dés ecchymoses

Tu auras compris bébé que je m’en veux

Qu’en plus de tout gâcher, j’ai donné peu

J’avais un pull rayé hedi slimane

Tu étais ma vie rêvée, ma première dame

J'étais jaloux de tout

Jaloux de tout

Jaloux de tout

J'étais jaloux de tout

J’avais sans doute trop d’amour en moi

J'étais jaloux de tout

Ik wist schat, het was niet makkelijk

Dat ik laf was, het is waar en vol met absint

Het was laat, ik weet wanneer je klacht binnenkwam

Maar vergeleken met mij was je een heilige

Ik wist schatje, je was te mooi

Toen je je uitkleedde in de bleke nacht

Jaloers op de minste pd, het minste paard

Dat je aan het rijden was schat, ik had te veel pijn

Ketamine en tuinpillen

Ik lieg niet tegen je schat, ik dacht dat je vies was

Ik zat in de knoop, ik smaakte naar zout

Geluk verslijt het is waar als je het noemt

Ik wist schatje, je was vierkant

En van top tot teen zwart en decker

Je had de heilige vlam en converseerde

Je was mijn droomvrouw, mijn Perzische meisje

Ik had waarschijnlijk te veel liefde in mij

Je was waarschijnlijk veel te mooi voor mij

Ik was jaloers op alles

Jaloers op alles

Ik wist dat schatje je fataal was

Dat je de laatste aanval zou ontketenen

Ik had naar de tafel moeten inschenken

Maar ik was overweldigd en zielig

Ik snapte het niet schat, ik zag het slechte

Overal aan alle kanten, lees je krant

Overal had ik zijsteken, koud zweet

Zodra een vreemdeling vriendelijk leek

Ik voelde me lelijk, ja, en ongeneeslijk

Dat ik nuchter, dronken, gekookt als een zadel ben

En ik was als verfrommeld en nors

Zodra je met de anderen aan tafel zat te praten

Ik wist schat, het was oorlog

Je moet minder van me hebben gehouden, minder dan voorheen

Je was het mooiste meisje op aarde

Je zult mijn kussen vergeten, maar verdorie niet

Ik had waarschijnlijk te veel liefde in mij

Je was waarschijnlijk veel te mooi voor mij

Ik was jaloers op alles

Jaloers op alles

Jaloers op alles

Ik was jaloers op alles

Jaloers op alles

Je zei vaak

Ik zal je op een dag verliezen

Ik antwoordde de hele tijd

Je praat zoals altijd onzin

je zei soms

jij zegt wind

ik heb altijd geantwoord

Je zegt alles zo vaak

Voordat

Voordat

Je zei ook

Je gaat weg

ik heb nooit geantwoord

Jij, je hebt me nooit de schuld gegeven

Toen zei je grote jongen

Maak weer de liefde met me

Ik heb nooit echt geantwoord

Maar we bedreven vaak de liefde

Voordat

Ik wist schat, het was somber

Dat we onder de voeten hadden als een roos

Dat we minder deden, het is waar het ding

Dat ik zoveel had achtergelaten, blauwe plekken

Je zult begrepen hebben schatje dat ik mezelf de schuld geef

Dat ik niet alleen alles verpestte, maar ook weinig gaf

Ik had een hedi slimane gestreepte trui

Je was mijn droomleven, mijn first lady

Ik was jaloers op alles

Jaloers op alles

Jaloers op alles

Ik was jaloers op alles

Ik had waarschijnlijk te veel liefde in mij

Ik was jaloers op alles