Interlagos (Saudade) - Benjamin Biolay

La chaleur d’une mère aimante

Un matin tendre sans un cri

La droiture du père étonnante

L’humour fou de l’aïeul assis

Sur une chaise basculante

De bleues nuées de tabac gris

Mes folles années, mes années trente

Où l’on ne m’aimait qu’assoupi

Une virée à la pêche à deux

Le pourquoi des choses de la vie

J’en rêve encore, encore un peu

Tant de choses qui n’ont pas de prix

Saudade

Pleure, ça fait du bien

Pleure toute la rivière

Et l’océan Indien

Saudade

Je ne t’attendais point

Je ne t’attendais plus

Mais tu as bu tout le vin

L’enfer du dimanche ordinaire

Devant le téléviseur bleu

Chaque fois que je voyais la mer

C’est lorsque je fermais les yeux

Une caresse, impensable graal

Une coupe au bol pour les tifs

Des Lotus et puis des Brabham

Qui volent encore sur la corniche

Saudade

Pleure, ça fait du bien

Pleure toute la rivière

Et l’océan Indien

Saudade

Je ne t’attendais point

Je ne t’attendais plus

Mais tu as bu tout le vin

J’ai fait mon sac à la va-vite

Je ne l’ai jamais vidé depuis

Ces souvenirs sous la peau me piquent

Les oublier me terrifie

Sachez avant que j’en finisse

Que je vous aime dans ma supplique

Que les années vous réussissent

Obrigado pour la musique

Saudade

Pleure, ça fait du bien

Pleure toute la rivière

Et l’océan Indien

Saudade

Je ne t’attendais point

Je ne t’attendais plus

Mais tu as bu tout le vin

À Interlagos, ce dimanche, y avait Grand Prix

Ayrton était dans chaque esprit

Le soleil sonne le promeneur vert-de-gris que je suis

Dans cette cité plus grande et moins sale que ma vie

Au premier virage, j’ai eu rendez-vous avec des esprits

J’sais pas pourquoi me sont revenues toutes, toutes ces conneries

Depuis, je sous-vire, je survis, je soupire

Mais tu as bu tout le vin

Et je respire puis j’expire

Sur le fil infini

Qu’est le cours de la vie

À Interlagos, ce dimanche, y avait Grand Prix

De warmte van een liefhebbende moeder

Een tedere ochtend zonder huilen

De verbazingwekkende rechtvaardigheid van de vader

De gekke humor van de zittende grootvader

Op een schommelstoel

Blauwe wolken grijze tabak

Mijn gekke jaren, mijn jaren dertig

Waar ik alleen geliefd was als ik sliep

Een visreis voor twee

Het waarom van dingen in het leven

Ik droom er nog steeds van, nog wat meer

Zoveel dingen die onbetaalbaar zijn

Saudade

Huil, het voelt goed

Huil de hele rivier

En de Indische Oceaan

Saudade

ik had je niet verwacht

Ik verwachtte je niet meer

Maar je dronk alle wijn op

Gewone zondagse hel

Voor de blauwe TV

Elke keer als ik de zee zag

Toen sloot ik mijn ogen

Een streling, ondenkbare graal

Een kom gesneden voor de tifs

Lotuses en dan Brabhams

Wie vliegt er nog op de richel

Saudade

Huil, het voelt goed

Huil de hele rivier

En de Indische Oceaan

Saudade

ik had je niet verwacht

Ik verwachtte je niet meer

Maar je dronk alle wijn op

Ik heb snel mijn tas ingepakt

Ik heb het sindsdien niet meer geleegd

Deze herinneringen onder de huid steken me

Ze vergeten maakt me bang

Weet het voordat ik klaar ben

Dat ik van je hou in mijn pleidooi

Mogen de jaren je volgen

Obrigado voor muziek

Saudade

Huil, het voelt goed

Huil de hele rivier

En de Indische Oceaan

Saudade

ik had je niet verwacht

Ik verwachtte je niet meer

Maar je dronk alle wijn op

In Interlagos was er deze zondag Grand Prix

Ayrton was in ieders gedachten

De zon rinkelt de verdigris wandelaar die ik ben

In deze stad groter en minder vies dan mijn leven

Bij de eerste bocht had ik een date met sterke drank

Ik weet niet waarom al deze onzin bij mij terugkwam

Sindsdien onderstuur ik, ik overleef, ik zucht

Maar je dronk alle wijn op

En ik adem in, dan adem ik uit

Op de oneindige draad

Wat is de levensloop?

In Interlagos was er deze zondag Grand Prix