Dans Mon Dos - Benjamin Biolay

Mademoiselle rit, Mademoiselle pleure

Mademoiselle dit «Elle n’a aucun coeur»

Mademoiselle crie, Mademoiselle dort quelques heures

Mademoiselle a peur

Mademoiselle vit, Mademoiseele danse

Mademoiselle brille, brille par mon absence

Mademoiselle rêve, pour la rumeur ordinaire, la main sur le coeur

Dans, dans mon dos, tu te répands

En toute occasion, tout le temps

Tu jures à qui l’entend que j’adore le goût du sang

Dans mon dos qui n’a plus d’ailes, qu’une nuit par les ruelles

Je t’aurais saignée à blanc dans mon dos souffle le vent

Mademoiselle danse, Mademoiselle gueule

Mademoiselle pense qu’elle est bien la seule

Mademoiselle jouit, Mademoiselle sort mais à l’intérieur

Mademoiselle est morte, Mademoiselle crache, Mademoiselle frise

Mademoiselle n’lache jamais sa prise

Mademoiselle rêve pour la rumeur ordinaire, la main sur le coeur

Dans, dans mon dos, tu te répands

En toute occasion, tout le temps

Tu jures à qui l’entend que j’adore le goût du sang

Dans mon dos qui n’a plus d’ailes, qu’une nuit par les ruelles

Je t’aurais saignée à blanc dans mon dos souffle le vent

Mademoiselle lacht, Mademoiselle huilt

Mademoiselle zegt: "Ze heeft geen hart"

Mademoiselle huilt, Mademoiselle slaapt een paar uur

juffrouw is bang

Mademoiselle leeft, Mademoiselle danst

Mademoiselle schijnt, schijnt door mijn afwezigheid

Miss dream, voor het gerucht, hand op het hart

In, achter mijn rug, verspreid je je

Altijd en altijd

Je zweert tegen iedereen die hoort dat ik van de smaak van bloed houd

In mijn rug die geen vleugels meer heeft, slechts één nacht door de steegjes

Ik zou je wit in mijn rug hebben laten bloeden, de wind blazen

Mademoiselle danst, Mademoiselle mond

Miss denkt dat ze de enige is

Mademoiselle komt klaar, Mademoiselle komt naar buiten maar binnen

Mademoiselle is dood, Mademoiselle spuugt, Mademoiselle fries

Miss laat nooit los

Mis dromen voor het gemeenschappelijke gerucht, hand op het hart

In, achter mijn rug, verspreid je je

Altijd en altijd

Je zweert tegen iedereen die hoort dat ik van de smaak van bloed houd

In mijn rug die geen vleugels meer heeft, slechts één nacht door de steegjes

Ik zou je wit in mijn rug hebben laten bloeden, de wind blazen