Сердце пой! - Банда четырех

Закружилась в сумерках Земля,

Прокричал петух, и утро встало.

Дверь открылась, скрипнула петля,

Человечек вышел из подвала.

Вышел к солнцу, пьяненький и злой,

Плюнул в мир гнилой картавой пастью.

Ты пой, душа, ты, сердце, пой,

Ты, лицо, умойся ее грязью.

У Земли свои вершины,

Эти горы словно груди.

Есть огромные машины,

Есть и маленькие люди.

А у жизни за кормою

Тонут парни заводские.

Это смерть своей косою

Косит головы людские.

Сердцу жизнь бросала якоря,

Закружила шумным хороводом,

Нож пырнется, дернется петля,

Плыло тело белым теплоходом.

По земле Христос ходил ногами,

Пожелав нам доброго здоровья.

Эту Землю черти бьют цепями,

Ты, лицо, умойся её кровью.

У Земли свои вершины,

Эти горы словно груди.

Есть огромные машины,

Есть и маленькие люди.

А у жизни за кормою

Тонут парни заводские.

Это смерть своей косою

Косит головы людские.

De aarde draaide in de schemering,

De haan kraaide en de ochtend kwam op.

De deur ging open, het scharnier kraakte,

De man kwam uit de kelder.

Ging naar de zon, dronken en boos,

Hij spuugde naar de wereld met een rotte, bur- lende mond.

Je zingt, ziel, jij, hart, zingt,

Jij, gezicht, was jezelf met zijn modder.

De aarde heeft zijn toppen

Deze bergen zijn als borsten.

Er zijn grote auto's

Er zijn ook kleine mensen.

En het leven is achter de achtersteven

De fabrieksjongens verdrinken.

Dit is de dood met zijn zeis

Het maait de hoofden van mensen.

Het leven verankerde het hart,

Gewerveld in een luidruchtige rondedans,

Het mes zal doorboren, de strop zal trillen,

Het lichaam dreef als een wit schip.

Christus liep met zijn voeten over de aarde,

Een goede gezondheid toegewenst.

De duivels slaan deze aarde met kettingen,

Jij, gezicht, was jezelf met haar bloed.

De aarde heeft zijn toppen

Deze bergen zijn als borsten.

Er zijn grote auto's

Er zijn ook kleine mensen.

En het leven is achter de achtersteven

De fabrieksjongens verdrinken.

Dit is de dood met zijn zeis

Het maait de hoofden van mensen.