Трость - BALU

Голос улиц идёт по пятам и звучит каждый день, как мелодия храма

Как мне холодно мама,

Как мне холодно мама

Не каждая дорога с улицы приводит к храму

Исповедь звучит звоном стекла стаканов

Я навеки твой друг, слушатель и пастырь,

Всё читаю по глазам, не трать слово напрасно

Ты делал много плохого того, что не нужно,

Но никогда не предавал и всегда ценил дружбу

Каким бы не был исход, отвечал за сказанное,

Но не всегда это с благим делом было связано

Есть деньги на кармане, значит, ломится стол

Кормит удачей пацанов отец Ростов

Всё это злато как пришло, так и ушло

Нагоняет тоску холодный ветер степной

Утопал в себе в поисках истины

Стараясь встать на путь верный честно, искренне

Ломал себя, пытаясь стать образцовым сыном,

Но, к сожалению, это оказалось не по силам

И сколько было таких встреч, уже сбился со счета,

Мои карты открыты долой игру эту, к чёрту

Срывай маску, нет нужды теперь скрывать лица

Моя боль — это ты, твое отражение, я

Всю жизнь ты вёл меня по тьме, как слепого трость

Пришёл момент, и треснул самоконтроля трос

В дни забвения я давал слабину,

Вкушая изобилие плодов в адовом саду

И снова проснулся пьянящий азарт,

По щеке родной скатилась слеза

Господь, помоги тебя тихо молю

В шаге от бездны стою на краю

Тот, кто всегда весел, глушит боль души,

Не сочти за доброту, делать вывод не спеши

Жизнь от ломбарда до ресторана,

Но порой знаешь, мне так холодно мама

Голос улиц идёт по пятам и звучит

Каждый день, как мелодия храма

Как мне холодно мама,

Как мне холодно мама

De stem van de straten zit op de hielen en klinkt elke dag als een tempelmelodie

ik heb het koud mam

ik heb het koud mam

Niet elke weg van de straat leidt naar de tempel

Bekentenis klinkt als het gerinkel van glazen glazen

Ik ben voor altijd je vriend, luisteraar en herder,

Ik lees alles in de ogen, verspil het woord niet tevergeefs

Je hebt veel slechte dingen gedaan die je niet had moeten doen

Maar hij verraadde nooit en waardeerde vriendschap altijd

Wat de uitkomst ook is, verantwoordelijk voor wat er is gezegd,

Maar het was niet altijd voor een goede daad.

Er zit geld in je zak, dus de tafel gaat stuk

Vader Rostov brengt de jongens geluk

Al dit goud is gekomen en gegaan

De koude wind van de steppe maakt me verdrietig

Verdronken op zoek naar de waarheid

Eerlijk, oprecht proberen op het juiste pad te komen

Mezelf breken terwijl ik een modelzoon probeer te zijn

Maar helaas bleek dat niet mogelijk.

En hoeveel van zulke bijeenkomsten waren er, ik ben de tel al kwijt,

Mijn kaarten zijn open, weg met dit spel, naar de hel

Zet het masker af, het is niet nodig om je gezichten nu te verbergen

Mijn pijn ben jij, jouw spiegelbeeld, ik

Mijn hele leven leidde je me door de duisternis als een blinde stok

Het moment kwam en de zelfbedieningskabel kraakte

In de dagen van vergetelheid gaf ik het op

De overvloed aan fruit eten in de helse tuin

En de bedwelmende opwinding ontwaakte weer,

Er rolde een traan over mijn wang

Heer, help u rustig bid ik

Een stap verwijderd van de afgrond, ik sta op de rand

Degene die altijd vrolijk is, dempt de pijn van de ziel,

Neem het niet voor vriendelijkheid, haast je niet om een ​​conclusie te trekken

Het leven van een pandjeshuis tot een restaurant

Maar soms weet je, ik ben zo koud mama

De stem van de straten zit op de hielen en klinkt

Elke dag is als een tempelmelodie

ik heb het koud mam

ik heb het koud mam