Человек без лица - BALU

В моей голове путаница

Я — человек без лица,

Неимоверно устал

Постоянно возвращаться на старт

Тело рвут железные цепи,

Душу режут будни без цели

Мой город — пустынные степи

Мой спутник лишь встречный ветер

Многим доверял, и не раз был предан,

Но для себя обман был под запретом вето

Живя по установленным заветам неба

В лабиринте из склепа без света

Вокруг чистокол скелетов в пыли,

Пышные сады здесь раньше были

Вижу мираж прожитой были,

Живую воду до капли испили

Когда в глазах нет ничего кроме надежды,

Когда был предан тем, во что верил прежде

Выбрав дорогу, иди до конца,

Человек без лица

Когда всё вокруг кажется чуждым,

Когда ты оказался никому не нужным,

Помни, каждый, чьё имя скандирует зал

Был человек без лица

По-любому найду исток,

По-любому не откажусь от слов,

По-любому выполню клятву,

Или сгину за правду

Ноги тянет грузом к земле, где

Тяжелей груды стальных цепей день,

но ценней тех, где обещали искомое завтра,

А по итогу мы хавали завтрак

Моя надежда исколота саблей,

И это стало последней каплей

Не подхожу параметрам,

Сдуть пыль их дней пора ветрам к чёрту

Эта пустыня создана ими,

Громкими именами, словами пустыми

Заткнёт за пояс тех, кто его порицал,

Человек без лица

Когда в глазах нет ничего кроме надежды,

Когда был предан тем, во что верил прежде

Выбрав дорогу, иди до конца,

Человек без лица

Когда всё вокруг кажется чуждым,

Когда ты оказался никому не нужным,

Помни, каждый, чье имя скандирует зал

Был человек без лица

По-любому найду исток,

По-любому не откажусь от слов,

По-любому выполню клятву,

Или сгину за правду

Er is verwarring in mijn hoofd

Ik ben een man zonder gezicht

Ongelooflijk moe

Keer constant terug naar het begin

Het lichaam wordt verscheurd door ijzeren kettingen,

De ziel wordt gesneden door het dagelijkse leven zonder doel

Mijn stad is woestijnsteppen

Mijn metgezel is alleen een tegenwind

Ik vertrouwde velen, en werd meer dan eens verraden,

Maar voor mezelf stond bedrog onder een veto

Leven volgens de gevestigde verbonden van de hemel

In een labyrint van een crypte zonder licht

Rond de reinheid van skeletten in het stof,

Vroeger waren hier weelderige tuinen

Ik zie een luchtspiegeling doorleefd,

Ze dronken levend water tot de druppel

Als er in de ogen niets dan hoop is,

Toen ik werd verraden door waar ik ooit in geloofde

Kies het pad, ga naar het einde

Man zonder gezicht

Als alles vreemd lijkt

Toen je voor niemand van nut bleek te zijn,

Denk eraan, iedereen wiens naam wordt gezongen in de zaal

Er was een man zonder gezicht

Ik zal in ieder geval de bron vinden,

Ik zal in ieder geval geen woorden weigeren,

Hoe dan ook, ik zal mijn belofte houden

Of sterf voor de waarheid

Benen worden door een last naar de grond getrokken, waar

Zware stapels stalen kettingen dag

maar waardevoller dan die waar ze de gewenste morgen beloofden,

En uiteindelijk hebben we ontbeten

Mijn hoop wordt doorboord door een sabel,

En dat was de laatste druppel

Ik pas niet in de parameters

Blaas het stof van hun dagen weg, het is tijd voor de wind naar de hel

Deze woestijn is door hen gemaakt

Grote namen, lege woorden

zal zwijgen wie hem verwijten,

Man zonder gezicht

Als er in de ogen niets dan hoop is,

Toen ik werd verraden door waar ik ooit in geloofde

Kies het pad, ga naar het einde

Man zonder gezicht

Als alles vreemd lijkt

Toen je voor niemand van nut bleek te zijn,

Denk eraan, iedereen wiens naam de zaal zingt

Er was een man zonder gezicht

Ik zal in ieder geval de bron vinden,

Ik zal in ieder geval geen woorden weigeren,

Hoe dan ook, ik zal mijn belofte houden

Of sterf voor de waarheid