O Wärst Du Mein! - Bacio Di Tosca

O wärst du mein, es wär' ein schönres Leben;

so aber ist’s Entsagen nur und Trauern,

nur ein verlornes Grollen und Bedauern.

Ich kann es meinem Schicksal nicht vergeben.

Undank tut wohl und jedes Leid der Erde,

ja!

meine Freund' in Särgen, Leich' an Leiche,

sind ein gelinder Gram, wenn ich’s vergleiche

dem Schmerz, daß ich dich nie besitzen werde.

Oh, als je de mijne was, zou het een fijner leven zijn;

maar aangezien het slechts verzaking en rouw is,

gewoon een verloren gerommel en spijt.

Ik kan mijn lot niet vergeven.

Ondankbaarheid doet goed en al het verdriet van de aarde,

Ja!

mijn vrienden in doodskisten, van lijk tot lijk,

zijn een mild verdriet als ik het vergelijk

de pijn dat ik je nooit zal bezitten.