Human Nature - Aurelio Voltaire

Its cold up here

In a space between two worlds

I never believed

I’d watch a fairy tale unfurl

All my life, I relied on logic

But let’s give this thing a whirl

Its hard to let go

When you’re used to being you

But if you try

You’d meet a you you never knew

All my life, I relied on logic

But I got human nature too

Now the sun is streaming in

And its all because of you

You know its true

There’s no maybe

I hear my father’s reasoning

But now my mother is bursting through

She says it is you

Who can save me

Falling into a supernova

And that supernova’s you

And these feeling’s all dead set

To take me over

What else can I do?

I light candles

Incense on the wind

I try to meditate

And read the ancient scrolls

I say its just like walking

Into a warpcore breach

I try to keep control

I test myself

I try to keep it in

And the computer asks

«How do you feel?»

Just take my pulse

Stupid machine

Its never felt so real

All my life, I relied on logic

But I got human nature too

Now the pain is streaming in

And its all because of you

You know its true

There’s no maybe

I hear my father’s reasoning

But now my mother is bursting through

She says it is you

Who can save me

Falling into a supernova

And that supernova’s you

And these feeling’s all dead set

To take me over

What else can I do?

Het is hier koud

In een ruimte tussen twee werelden

Ik heb nooit geloofd

Ik zou een sprookje zien ontvouwen

Mijn hele leven heb ik op logica vertrouwd

Maar laten we dit ding eens een draai geven

Het is moeilijk om los te laten

Wanneer je gewend bent jezelf te zijn

Maar als je probeert

Je zou een jij ontmoeten die je nooit kende

Mijn hele leven heb ik op logica vertrouwd

Maar ik heb ook de menselijke natuur

Nu komt de zon naar binnen

En het komt allemaal door jou

Je weet dat het waar is

Er is geen misschien

Ik hoor de redenering van mijn vader

Maar nu barst mijn moeder door

Ze zegt dat jij het bent

Wie kan mij redden?

In een supernova vallen

En die supernova ben jij

En deze gevoelens zijn allemaal dood ingesteld

Om mij over te nemen

Wat kan ik anders doen?

Ik steek kaarsen aan

Wierook op de wind

Ik probeer te mediteren

En lees de oude rollen

Ik zeg dat het net is als wandelen

In een warpcore-doorbraak

Ik probeer de controle te houden

Ik test mezelf

Ik probeer het binnen te houden

En de computer vraagt

"Hoe voel je je?"

Neem gewoon mijn pols

Stomme machine

Het voelde nog nooit zo echt

Mijn hele leven heb ik op logica vertrouwd

Maar ik heb ook de menselijke natuur

Nu stroomt de pijn binnen

En het komt allemaal door jou

Je weet dat het waar is

Er is geen misschien

Ik hoor de redenering van mijn vader

Maar nu barst mijn moeder door

Ze zegt dat jij het bent

Wie kan mij redden?

In een supernova vallen

En die supernova ben jij

En deze gevoelens zijn allemaal dood ingesteld

Om mij over te nemen

Wat kan ik anders doen?