The Night - Aurelio Voltaire

The day is the wife whom I elude

The one to whom I should be right

Although forewarned by peers and kin

I always get into the night

Mother always warned me such

Being a nocturnal soul

Besides just being simply strange

Spawns from some illness of the mind

'Cause the night, she calls me

She calls me

She calls me

She calls me

She sways in her velvet dress

And pulls me towards her in the dark

While the others rest

While the others rest

While the others rest

Heed the call the time has come

For all you children of the night

Gather 'round like suckling dogs

Mother’s come, she is the night

Come with me to the other side

Make the girl in black your bride

'Cause the night, she calls me

She calls me

She calls me

She calls me

She sways in her velvet dress

And pulls me towards her in the dark

While the others rest

While the others rest

While the others rest

It just seems very strange to me

That her quiet lonely streets

And draped in all her mystery

Could be so sweet and comforting

'Cause the night, she calls me

She calls me

She calls me

She calls me

She sways in her velvet dress

And pulls me towards her in the dark

While the others rest

While the others rest

While the others rest

De dag is de vrouw die ik ontwijk

Degene voor wie ik gelijk zou moeten hebben

Hoewel gewaarschuwd door leeftijdsgenoten en verwanten

Ik ga altijd de nacht in

Moeder waarschuwde me altijd voor zulke

Een nachtelijke ziel zijn

Behalve dat het gewoon vreemd is

Komt voort uit een ziekte van de geest

Want de nacht, ze belt me

Ze belt me

Ze belt me

Ze belt me

Ze zwaait in haar fluwelen jurk

En trekt me naar haar toe in het donker

Terwijl de anderen rusten

Terwijl de anderen rusten

Terwijl de anderen rusten

Luister naar de oproep, de tijd is gekomen

Voor alle kinderen van de nacht

Verzamelen als zogende honden

Moeder is gekomen, zij is de nacht

Kom met me mee naar de andere kant

Maak van het meisje in het zwart je bruid

Want de nacht, ze belt me

Ze belt me

Ze belt me

Ze belt me

Ze zwaait in haar fluwelen jurk

En trekt me naar haar toe in het donker

Terwijl de anderen rusten

Terwijl de anderen rusten

Terwijl de anderen rusten

Het lijkt me gewoon heel vreemd

Dat haar stille eenzame straten

En gedrapeerd in al haar mysterie

Zou zo lief en geruststellend kunnen zijn

Want de nacht, ze belt me

Ze belt me

Ze belt me

Ze belt me

Ze zwaait in haar fluwelen jurk

En trekt me naar haar toe in het donker

Terwijl de anderen rusten

Terwijl de anderen rusten

Terwijl de anderen rusten