Oceanwalk - Astronautalis

I saw the door and I looked through the entrance

Stare down night sky, dot pattern seeming endless

Broken friendship, dandy dog on leash

Door latch caught spot, shoe stomp on street

Tape deck plays and the reels will spin

Suburb sound close down as boom-bap begin

My red face hide in the shades of the trees

As buggered blue moonlight pass through the leaves

Carry out my concerning deeds in the deprivation of the darkness

The com-com-comfort of cave-dweller locked inside of an apartment

I spark this with the marked mistakes of minors learning

How to build a better book of matches by watching the fire burning

Count all my dreams on a pair of Pinocchio fingers

And trace the trail back home by the tumbling splinters

A silly beginner, basic apprentice aggression

In the absence of a master, trying to make up my own lesson

Who knew I would wait, I would wait such a long time

Who knew I would wait, I would wait such a long time

From the dreams to the leaves to the cracks in the pavement

To the roaches and rats to the armored cars pacing

From the spies to the thieves to the cross-eyed complainers

To the… ain't that long when you count out the paces

From the breach to the tracks to the aliens with statements

To the grief to the crap that they all want to wade in

To the forth and back, the forth and back

There’s no turning back and back and back and back again

Secrets explode whether you mean it or not

I locked my dreams with the right keys but I worked the wrong locks

The strong box screws split quick before I could retighten

I learned lightning strikes and leaves before language leaks «it lightens»

The waking of the dead to live and work with the freaks

I was a vampire roaming streets when I would swear I’is asleep

The beeping of the buzzer burn my brain the next day

I tried to brush my teeth but never could remove the blood stains

A double life of moonlighting grows tiring from trying

If you got to work a day job and keep the villagers from rioting

The list of lies, lengthened longer, left life laymen honest

Invited the world into my home to show the bones stacked in my closet

A dumb little skeleton walking miles to chase a silly dream

Stubborn skull, split shoes, punctuated by abrasive feet

All the while stalking, walking, awkward through the night

In the stomach of the suburbs with a dog by my side

From the dreams to the leaves to the cracks in the pavement

To the roaches and rats to the armored cars pacing

From the spies to the thieves to the cross-eyed complainers

To the… ain't that long when you count out the paces

From the breach to the tracks to the aliens with statements

To the grief to the crap that they all want to wade in

To the forth and back, the forth and back

There’s no turning back and back and back and back again

From the dreams to the leaves to the cracks in the pavement

To the roaches and rats to the armored cars pacing

From the spies to the thieves to the cross-eyed complainers

To the… ain't that long when you count out the paces

From the breach to the tracks to the aliens with statements

To the grief to the crap that they all want to wade in

To the forth and back, the forth and back

Forth and back and back and back again

From the dreams to the leaves to the cracks in the pavement

To the roaches and rats to the armored cars pacing

From the spies to the thieves to the cross-eyed complainers

To the… ain't that long when you count out the paces

From the breach to the tracks to the aliens with statements

To the grief to the crap that they all want to wade in

To the forth and back, the forth and back

There’s no turning back and back and back and back again

Ik zag de deur en ik keek door de ingang

Kijk naar de nachtelijke hemel, het stippatroon lijkt eindeloos

Verbroken vriendschap, dandy dog ​​aan de lijn

Deurklink betrapt, schoen stampt op straat

Tapedeck speelt en de rollen zullen draaien

Geluid in de buitenwijk sluit af als boem-bap begint

Mijn rode gezicht verbergt zich in de schaduw van de bomen

Terwijl het blauwe maanlicht door de bladeren gaat

Voer mijn betreffende daden uit in de beroving van de duisternis

Het com-com-comfort van een grotbewoner opgesloten in een appartement

Ik stimuleer dit met de duidelijke fouten van het leren van minderjarigen

Een beter luciferboek maken door het vuur te zien branden

Tel al mijn dromen op een paar Pinokkio-vingers

En volg het pad terug naar huis door de tuimelende splinters

Een dwaze beginner, basale leerling-agressie

Bij afwezigheid van een meester, probeer ik mijn eigen les te verzinnen

Wie wist dat ik zou wachten, ik zou zo lang wachten

Wie wist dat ik zou wachten, ik zou zo lang wachten

Van de dromen tot de bladeren tot de scheuren in de stoep

Naar de kakkerlakken en ratten naar de gepantserde auto's die ijsberen

Van de spionnen tot de dieven tot de schele klagers

Naar de... is niet zo lang als je de passen telt

Van de bres tot de sporen tot de aliens met verklaringen

Tot het verdriet tot de rotzooi waar ze allemaal in willen waden

Naar heen en terug, heen en terug

Er is geen weg terug en terug en terug en weer terug

Geheimen exploderen, of je het nu meent of niet

Ik heb mijn dromen op slot gedaan met de juiste sleutels, maar ik heb met de verkeerde sloten gewerkt

De schroeven van de sterke doos splijten snel voordat ik ze weer kon vastdraaien

Ik heb geleerd dat bliksem inslaat en vertrekt voordat taal uitlekt «het wordt lichter»

Het ontwaken van de doden om met de freaks te leven en te werken

Ik was een vampier die door de straten dwaalde toen ik zou zweren dat ik slaap

Het piepen van de zoemer brandt mijn hersenen de volgende dag

Ik probeerde mijn tanden te poetsen, maar kon de bloedvlekken nooit verwijderen

Een dubbel leven maanlicht wordt vermoeiend van proberen

Als je een dagtaak moet hebben en de dorpelingen moet behoeden voor rellen

De lijst met leugens, langer verlengd, maakte leken eerlijk in het leven

Nodigde de wereld uit in mijn huis om de botten in mijn kast te laten zien

Een dom klein skelet dat kilometers loopt om een ​​gekke droom na te jagen

Koppige schedel, gespleten schoenen, onderbroken door schurende voeten

Al die tijd stalkend, wandelend, onhandig door de nacht

In de maag van de buitenwijken met een hond aan mijn zijde

Van de dromen tot de bladeren tot de scheuren in de stoep

Naar de kakkerlakken en ratten naar de gepantserde auto's die ijsberen

Van de spionnen tot de dieven tot de schele klagers

Naar de... is niet zo lang als je de passen telt

Van de bres tot de sporen tot de aliens met verklaringen

Tot het verdriet tot de rotzooi waar ze allemaal in willen waden

Naar heen en terug, heen en terug

Er is geen weg terug en terug en terug en weer terug

Van de dromen tot de bladeren tot de scheuren in de stoep

Naar de kakkerlakken en ratten naar de gepantserde auto's die ijsberen

Van de spionnen tot de dieven tot de schele klagers

Naar de... is niet zo lang als je de passen telt

Van de bres tot de sporen tot de aliens met verklaringen

Tot het verdriet tot de rotzooi waar ze allemaal in willen waden

Naar heen en terug, heen en terug

Heen en weer en weer terug en weer terug

Van de dromen tot de bladeren tot de scheuren in de stoep

Naar de kakkerlakken en ratten naar de gepantserde auto's die ijsberen

Van de spionnen tot de dieven tot de schele klagers

Naar de... is niet zo lang als je de passen telt

Van de bres tot de sporen tot de aliens met verklaringen

Tot het verdriet tot de rotzooi waar ze allemaal in willen waden

Naar heen en terug, heen en terug

Er is geen weg terug en terug en terug en weer terug