Поверх сэмплов - Артём Татищевский

Камыш над болотом, холодный ветер колышет полынь.

Бит чётко заходит под текст, приветы на местность.

Из Тимашевских карьеров голос в микрофон *уярю.

В андеграунде, как бы не пел, поверх семплов виниловый треск.

Глаз моих блеск, я тут вырос глянец всасывает.

На пятьдесят три километра пешком маршрут не указан.

Ищу, вкушая вдохновение корки.

Отличаюсь тем,

Что не един рэпом;

и не считаю, что дело в бейсболке.

Не в твоих супер широких штанах, не в бабках,

А в твоем отношении к делу, музыке, тексту.

Остальное — подальше, не люблю форшмаков и купленных MC,

Но хорош, не о них расклады.

Поник, как говорят приуныл.

Стареет бабушка.

Меньше скитов,

Дедуле почти восемьдесят запись включаю,

Дабы на память оставить их голоса,

Услышишь в конце, читаю обо всем всегда я вкратце.

Мусолил о любви одно время — придурочный я,

И остался конченым для ряда особ.

Все это мало цепляет.

Меня пугает только то, что не дай бог пропадет повод

Написать о чем-то, что меня волнует, понимаешь?

Припев:

Я живу этим делом!

Привязан намертво к родным местам!

Новым открытиям рад.

Настоящему — не всегда.

Все эти: войны, убийства, погони за большими суммами,

И прочее — меня закрывают на тысячу замков,

От мало знакомых и не знакомых вовсе даже.

Когда лето почему-то всегда я жду осень.

Чаще пытаюсь побороть пессимизм, результаты имеются!

Я не хочу падать вниз, я за*бался вылазить оттуда,

Выход один — пересилить, оставить приблуду.

Кончились дни, когда сплоченность присутствовала,

По разным местам пораскинула.

Одним — напутствия, другие — себе на уме, как я;

типа тихо сижу.

Семейная жизнь рассыпается как-то не слажено,

Все катится к черту.

Забыл причину всех этих скандалов.

Все как у всех.

Такое время настало.

Мне не вернуть назад его.

У меня тупо циклоп и куча мелких грехов,

Долгов и прочей х*йни, от оков освобожден давно,

Но до сих пор невдомек, как безучастным остаться,

Когда сей искус вдоль и поперек?!

Который манит на дурные поступки;

Но ты же видишь, где есть люди, а где подлые суки.

Им по кайфу зачитать про то, что мне интересно,

Поверх отменных сэмплов на битовках, ты понимаешь?

Припев:

Я живу этим делом!

Привязан намертво к родным местам!

Новым открытиям рад.

Настоящему — не всегда.

Все эти: войны, убийства, погони за большими суммами,

И прочее — меня закрывают на тысячу замков,

От мало знакомых и не знакомых вовсе даже.

Когда лето почему-то всегда я жду осень.

Чаще пытаюсь побороть пессимизм, результаты имеются!

Riet over het moeras, een koude wind wiegt de alsem.

De beat gaat duidelijk onder de tekst, groeten aan de plaats.

Van de Timashevsky-groeven, de stem in de microfoon * uary.

In de underground, hoe hij ook zong, er klonk vinylgekraak over de samples.

Mijn ogen glanzen, ik ben hier opgegroeid, glans zuigt.

Drieënvijftig kilometer te voet is de route niet aangegeven.

Zoekend, proevend van de inspiratie van de korst.

ik verschil van mening

Wat is geen enkele rap;

en ik denk niet dat het om de baseballpet gaat.

Niet in je super wijde broek, niet in je geld,

En in je houding ten opzichte van zaken, muziek, tekst.

De rest is ver weg, ik hou niet van gehakt en gekochte MC's,

Maar het is goed, de lay-outs gaan niet over hen.

Ponik, zoals ze zeggen, moedeloos.

Oma wordt oud.

Minder sketes

Opa is bijna tachtig, ik zet de plaat aan,

Om hun stemmen als herinnering achter te laten,

Aan het eind hoor je het wel, ik lees altijd alles kort door.

Ik stelde ooit liefde uit - ik ben een dwaas,

En voor een aantal personen bleef het af.

Dit alles is een beetje ontroerend.

Het enige waar ik bang voor ben, is dat God verhoede dat de gelegenheid verdwijnt

Schrijf over iets dat me opwindt, weet je?

Refrein:

Ik leef dit bedrijf!

Strak vastgebonden aan hun geboorteplaats!

Blij met nieuwe ontdekkingen.

Echt - niet altijd.

Al deze: oorlogen, moorden, jagen op grote bedragen,

En zo verder - ze sluiten me op met duizend sloten,

Van kleine kennissen en zelfs helemaal geen kennissen.

Als het zomer is, wacht ik om de een of andere reden altijd op de herfst.

Steeds vaker probeer ik pessimisme te overwinnen, er zijn resultaten!

Ik wil niet vallen, ik probeerde daar weg te komen,

Er is maar één uitweg - overmeesteren, de zwerfkat achterlaten.

Voorbij zijn de dagen dat cohesie aanwezig was,

Ik heb het op verschillende plekken uitgestrooid.

Sommige zijn afscheidswoorden, andere zitten in hun hoofd, zoals ik;

Ik zit een beetje stil.

Het gezinsleven brokkelt op de een of andere manier niet harmonieus af,

Alles gaat naar de hel.

Ik ben de reden van al deze schandalen vergeten.

Alles is zoals iedereen.

Zo'n tijd is aangebroken.

Ik kan hem niet terugbrengen.

Ik heb een stomme cycloop en een hoop kleine zonden,

Schulden en andere shit, lang geleden bevrijd van boeien,

Maar nog steeds geen idee hoe onverschillig te blijven,

Wanneer is deze verleiding wijd en zijd?!

Die lonkt naar slechte daden;

Maar je ziet waar mensen zijn en waar gemene teven zijn.

Ze vinden het leuk om te lezen waar ik in geïnteresseerd ben,

Bovenop geweldige samples op beats, begrijp je?

Refrein:

Ik leef dit bedrijf!

Strak vastgebonden aan hun geboorteplaats!

Blij met nieuwe ontdekkingen.

Echt - niet altijd.

Al deze: oorlogen, moorden, jagen op grote bedragen,

En zo verder - ze sluiten me op met duizend sloten,

Van kleine kennissen en zelfs helemaal geen kennissen.

Als het zomer is, wacht ik om de een of andere reden altijd op de herfst.

Steeds vaker probeer ik pessimisme te overwinnen, er zijn resultaten!